Tegenwicht, een middel of een doel?

0

Kathy Anita de Vries-de Graaf

Wijsheidsweb, februari 2019

Er bestaat geen geluk als langdurige constante maar wel vervulling door middel van al datgene wat raakt aan de kern van het menszijn.

There is no solution for life itself…[1]

Of toch? Een tegenwicht, bestaat dat dan wel? Ik ben er diep van overtuigd dat het zich schuil houdt in ieder mens… een tegenwicht, een tegenkracht. Het maakt niet uit in welke vorm het zich heeft vermomd maar altijd grijpt het terug op aspecten van eigenheid.

Te ontknopen[2]

In ieder leven zijn draden te ontdekken, soms moeten ze misschien ontknoopt worden, gladgestreken wellicht… De realiteit van het leven is te weerbarstig om grip op te kunnen krijgen… de historie, zowel op micro-als op macroniveau bewijst dat.

Ik ga op zoek en weet dat het complexe materie is, waarbij allerlei vragen zullen rijzen.

Een tegenwicht is een dynamisch concept, niet aan tijd gebonden, bedoel ik daarmee.

In of tijdens de jeugd zal er behoefte zijn aan een ander tegenwicht dan in de jong- volwassenheid of gedurende de volwassenheid. Ook kunnen er meerdere tegenwichten zijn die de persoon tegen verschillende soorten van onheil houvast moeten bieden.

Over tegenkracht in de laatste periode van het leven wil ik een apart deeltje reserveren, omdat dit zulke specifieke problematiek behelst, dat het een eigen benadering meer dan waard is.

Hoe blijf ik levenskunstenaar ook in het laatste stuk van mijn leven?

Ook vragen als geeft dit tegenwicht mij werkelijk (voldoende) kracht om met een gebroken werkelijkheid, mijn werkelijkheid, om te gaan, doemen op.

Hoe vormt zich een tegenwicht?

Een tegenwicht kan afkomstig zijn vanuit het referentiekader (van de lijdende mens). Soms kan het worden aangereikt van buitenaf, of wordt het manifest van binnenuit.

Ook is er ontwikkeling mogelijk, tegenkrachten meten zich in belangrijke mate met en vanuit het vermogen van de persoon in kwestie.

Hoe zoekt men naar tegenkrachten in een geseculariseerde maatschappij?,

is een andere vraag. Ik heb ideeën, maar wil deze graag toetsen aan onderzoek met mensen die deze tegenkrachten in hun eigen leven vorm hebben weten te geven.

Noten

[1] The way of Passion, Andrew Harvey
[2] Bron: touw

Avatar foto

Ik studeerde vijf jaar hoofdvak piano op de conservatoria in Den Haag en Utrecht. Daarna volgde ik enige lessen bij Louis Kentner in Londen. Mijn tweede man Marco de Vries (o.a. oprichter van het Helen Dowling Instituut) bracht mij in aanraking met de nu 96-jarige pianiste Elly Salomé. Haar lessen die ik nog wekelijks volg zijn vanwege haar enorme kennis en betrokkenheid een inspirerende en verrijkende (zowel ei als ij) ervaring.

Schrijf een reactie