Hoofdredactie
Op zaterdag 2 oktober 2021 om 12.00 uur gingen de deuren open van de sfeervolle locatie van het Plofhuis bij fort Uitermeer aan de Vecht even buiten Weesp en onderdeel van de stelling van Amsterdam. Voor wisdomseekers genoeg plukjes Vogelwijsheden te plukken: voer voor bezinning en uitwisseling voor de beproevende tijden waarin wij leven!
Ibisdans
Het programma werd geopend met een Ibisdans door Rose Bibi. De choreografie en haar met witte veren gedecoreerde kostuum had deze veelzijdige multimedia kunstenares zelf gemaakt. Zij heeft zich hierbij laten inspireren door vogels te bestuderen en door de oude Egyptische wijsheid, waarin de Ibis als heilig dier werd vereerd als symbool van de god Thoth ― symbool voor wijsheid, kennis, magie en vrijheid.
Beelden rondgang
Daarna begon de rondgang langs schilderijen, pentekeningen, aquarellen en 3D-beelden bij het Animal Wisdom programma van bij de QFWF betrokken kunstenaars: Caroline Young, Chrisje Ronde, Greg Suffanti, Louis Van Marissing, Nour Kayali en Robin Stemerding.
Over zijn beeld van een Raaf vertelde Robin Stemerding dat dit dier hem vergezelde sinds hij zijn queeste naar wijsheid en creatieve expressie was ingeslagen. Aanvankelijk zat Raaf op zijn rechterschouder als criticaster. Overgesprongen op de rechterschouder werd hij zijn Sjamaan-raadgever.
Ritueel lint
Tussen de gepresenteerde verhalen, beelden en muziek ― door violisten Mitra Muijen en Michael Susanto ― werd het thema vogelwijsheid in beleving gebracht met een ritueel lint rond de mythe over de Vuurvogel, die herrijst uit de eigen as.
Door iedereen werd uit het verenkleed van een 3-D Vuurvogel een gevederd sterretje geplukt; als symbool van hoop, vernieuwing en transformatie.
Het oproepen van eigen vogelwijsheid
Nadat het thema vogelwijsheid filosofisch was belicht vanuit intercultureel perspectief door Louise Müller & Nivedita Yohana werd iedereen in een kring uitgenodigd door Ellen Grootoonk gedragen door haar getrommel op een sjamanistische reis om eigen dierenkracht en vogelwijsheid op te roepen.
Verhalenverteller Arnout Dalkman nam de aanwezigen vervolgens mee in zijn verhaal van Vleermuis die pronkte met andermans veren. Diens arrogantie leidde ertoe dat Vleermuis uiteindelijk weer in het duister van de nacht naakt rondvloog…
De naakte vleermuis krijgt gevleugelde wensen…
Dit beeld van de naakte vleermuis werd bij het ontrollen van het ritueel lint opgepakt als symbool voor de geteisterde wereld en natuur. Geïnspireerd door veelzijdige expressies van vogelwijsheid die de ruimte vulden, werden de geplukte vuurvogelveren door eenieder omkleed met een eigen betekenis en een wens, zowel voor zichzelf als voor het grotere geheel waarin wij als aardebewoners leven.
In een kring van ontvonkende sterretjes―veren werden de wensen de ether ingevuurd.
