Auschwitz

0

Kathy Anita de Vries-de Graaf

Wijsheidsweb, april 2019

Auschwitz a hole in the memory of Europe

Bernhard-Henri Levy

Herdenken maakt herinneringen overdraagbaar. Herdenken maakt herinneringen levend, herinneringen die anders zouden verdorren in getraumatiseerde aarde.

‘Die Flüchtlinge’‚ tentoonstelling in de Berliner Dom (2016) — foto Ditte Rusken

Herdenken betekent benoemen, in dit geval benoemen van de werkelijkheid van Auschwitz. Benoemen is evenals herdenken een levend begrip want wanneer wij niet benoemen om welke reden dan ook, betekent dat, dat wij de werkelijkheid ernstig tekort doen. En daarmee blijven wij in gebreke ten opzichte van allen die het grote lijden van Auschwitz representeren, maar ook uiteindelijk blijven wij in gebreke ten opzichte van onszelf. Een gat, zoals Levy het uitdrukt, betekent dat het collectieve geheugen van Europa ernstige breuken vertoont en langzaam uitgehold wordt. Het ontkennen, vergeten van elke misdaad maakt het onheil alleen maar erger…

Herdenken betekent iets ontrukken aan de vergetelheid. Het getuigt van morele moed om Auschwitz te herdenken, het betekent dat wij nu niet wegkijken. Weg kijken vanuit angst, twijfel, niet begrijpen, een gebrek aan morele moed. Niet herdenken betekent opnieuw weg kijken, herdenken betekent de werkelijkheid van toen, maar daarmee ook die van nu recht doen…

Recht doen aan hen, die het zo verdienen, en daarmee uiteindelijk recht doen aan het menszijn in onszelf…

In diep respect…

Avatar foto

Ik studeerde vijf jaar hoofdvak piano op de conservatoria in Den Haag en Utrecht. Daarna volgde ik enige lessen bij Louis Kentner in Londen. Mijn tweede man Marco de Vries (o.a. oprichter van het Helen Dowling Instituut) bracht mij in aanraking met de nu 96-jarige pianiste Elly Salomé. Haar lessen die ik nog wekelijks volg zijn vanwege haar enorme kennis en betrokkenheid een inspirerende en verrijkende (zowel ei als ij) ervaring.

Schrijf een reactie