Fred de Haas, teksten, vertaling / bewerking
Bron: Antilliaans Dagblad, zaterdag 27 juni 2020
deel 1 – deel 2 – deel 3 – deel 4 – deel 5 – deel 6 – deel 7 – deel 8 – deel 9 – deel 10 – deel 11 – deel 12
Olga Orman
Het werk van Olga Orman (1943, Aruba) is onlosmakelijk verbonden met de herinneringen aan haar geboorteland, herinneringen die nog scherper zijn geworden door haar lange verblijf in Nederland.
Olga Orman heeft de meeste van haar gedichten in Nederland geschreven. Haar leven heeft zich immers voor het grootste deel in Nederland afgespeeld. Maar nooit is haar geboorteland Aruba ver weg en de beelden die opwellen uit haar herinneringen en latere ervaringen op het eiland zijn krachtig en authentiek.
Ze is altijd dicht bij haar land en volk gebleven. Dit blijkt onder andere uit haar verbondenheid met de voornamelijk Papiamentstalige in Nederland gevestigde dichtersgroep Simia Literario (Literair Zaad) die zij jarenlang heeft geleid.
Uit de bundel Cas di Biento/Doorwaaiwoning die is verschenen in 2015 bij Uitgeverij In de Knipscheer te Haarlem volgt hier een gedicht waaruit blijkt hoezeer de dichter is doordrongen van de eeuwige verwevenheid van leven en dood.
Het bewustzijn van de betrekkelijkheid van het bestaan gaat hand in hand met de verwonde- ring over het verschijnsel dat het leven zich steeds weer vernieuwt. Symbool hiervoor is de aarde die – voor het dichterlijk beleven – ’s avonds in slaap valt en de volgende dag weer door de zon tot leven wordt gewekt.
Ciclo |
Kringloop |
|
Anochi mundo ta sunu, scur Mainta solo ta kibra su flishi Atardi e ta bisti su mortaha Para den spil di luna cla |
‘s Avonds ligt de aarde, naakt en donker, ‘s Ochtends breekt de zon haar vliezen, Dan wordt het avond en zij trekt haar doodskleed aan, En in de spiegel van de lichte maan |
Olga Orman |
vertaling / bewerking FdH |
[1] Bron: Orman Olga (2008) — foto We El
