Jeffrey van der Velde
Wijsheidsweb, 2017-09
Ik wil aangeven dat de dualiteit van geloven en begrijpen valt te weerstaan. Dit met het onlosmakelijk verbonden heelheidsprincipe. Als we leren dat geloven tot blind gedrag kan leiden en begrijpen tot verdwalen, zien we alleen maar de negatieve gevolgen. De positieve kant van geloven is innerlijke kracht ontwikkelen en dat zelfde geldt voor het begrijpen. Dus hoe combineren we deze twee?
Door te geloven dat je niet alleen bent op de wereld en te begrijpen dat je in essentie een vreedzaam mens bent? Dat vind ik zelf heel belangrijk in mijn huidige proces van zelfontwikkeling. De ziel voedt het lichaam via de bronnen uit de natuur en het lichaam voedt de ziel via de persoonlijkheid.
Als we blijven transformeren tot kristalwerk in oneindigheid dan zullen we de top bereiken als mensheid; zeg ik als wereldburger. Maar laat ik geen oordeel vellen natuurlijk en iedereen prijzen om zijn of haar eigen wereldvisie. Dat is geen gemakkelijke opgave. Dus wat zijn onze overeenkomsten als mens zijnde?
Van universaliteit tot individualisatie, van individualisatie tot universaliteit. Dat is een mooi wisselwerkend principe om aan vast te houden in onze (mensen van de wereld) tijdsgeest.
Wat zijn onze overeenkomsten? We kennen beleid, liefde en kennisprocessen in wat ook wel het informatietijdperk word genoemd.
Onze talen verschillen. Van Egypte tot New York tot Tokio. En meer. Het pleidooi voor een Nieuwe Wereld is die van de verenigende bronnen. Ik wil toelichten dat het leven niet gemakkelijker gaat worden hoe hard we ons ook inspannen, betere samenleving of slechtere samenleving. Er zullen altijd kwesties zijn als uitputting, geweld en gebrek aan energie. Zonder de Yin nou eenmaal geen Yang.
Dus heeft het nog zin om je te verheffen? Dat is mijn existentialistische vraag.
Quote van de dag
Progress is impossible without the ability to admit mistakes.
Masaaki Imai
