Hoofdredactie
Januari 2020
In memoriam Wim Couwenberg
Hij nam het woord en gaf het aan de wereld.
Wims warme betrokkenheid als hoofdredacteur van Civis Mundi heeft ons sinds de start van de QFWF en het Wijsheidsweb geïnspireerd. Hier droeg hij met waardevolle inzichten aan bij.
De QFWF geeft uitdrukking aan haar erkentelijkheid door zijn bijdragen aan het Wijsheidsweb postuum voort te zetten.
Wij ontvingen een eerbetoon aan Wim Couwenberg. Wij vinden dit eerbetoon zo aardig, dat we het graag op het forum plaatsen. De auteur wenst daarbij anoniem te blijven.
Wie was Wim Couwenberg?
Prof. dr. Wim Couwenberg was een representant van het Westers Rationeel denken. Hij is echter in hoge mate gevormd door het vrijkomen van zijn streng religieuze achtergrond.
In jargon: hij was van de rekkelijken, niet zo van de betonnen voorschriften.
Hij heeft daadwerkelijk bijgedragen aan de totstandkoming van een nieuwe maatschappij en nieuwe maatschappij vormen in Nederland. Hij is enige tijd actief geweest voor de KVP, een voorloper van het CDA. In Rotterdam werd hij hoogleraar Staats- en Bestuursrecht. Tot op hoge leeftijd heeft hij geschreven voor wie het lezen wilde. En dat waren niet de minsten.
Ik heb zelden iemand gelezen die complexe zaken met zo weinig woorden in een overzicht kon uiteenzetten. Al waren dat soms wel moeilijke woorden. En ik heb ook zelden iemand gelezen die de conclusies en de consequenties van al dat brille zo stelselmatig weinig wilde benadrukken. Dat mogen we als lezer zelf doen.
Voorschriften, daar was Wim Couwenberg — denk ik — allergisch voor.
‘Red me niet’
Toen Wim Couwenberg het pluriforme Liberalisme aanhaalde — dat is liberalisme dat kan samenleven met religies — moest ik denken aan een songtekst van Maarten van Roozendaal: ‘Red me niet’.
Deze song stond in 2019 op plek 1937 in de Top 2000 en op plek 797 in 2001. Het nummer Red me niet komt uit de theatershow ‘Aan gezelligheid ten onder’ en is in 2000 bekroond met de Annie MG Schmidt Prijs.
Misschien wel het lijflied van hele generaties in Nederland die zich hebben vrijgevochten. De tijdgeest van gisteren, en voor velen ook nog van vandaag.
Opdracht
Geheel op persoonlijke titel — het zal wel weer een subjectieve projectie zijn, en ik geloof erin — draag ik deze song graag op aan prof. dr. Wim Couwenberg.
Sommigen vinden dit misschien een vorm van heiligschennis van een Grote Denker des Vaderlands.
Aan de andere kant was Wim Couwenberg niet van het politiek correcte — hij was helder, doordacht en niet dwangmatig politiek correct. Eén van de laatste vrijdenkers.
Red me niet is directer dan we bij Wim Couwenberg zien. Toch herken ik hier de openheid en vrijheid voor iedereen waar hij — denk ik — voor stond.
Hij draaide er niet omheen, hoe moeilijk de woorden het ook waren.
