Fred de Haas

Te quiero, dijiste tomando mis manos
entre tus manitas de blanco marfil.
Y sentí en mi pecho un fuerte latido después un suspiro
y luego el chasquido de un beso febril.

Muñequita linda de cabellos de oro
de dientes de perla, labios de rubí.
Dime si me quieres cómo yo te adoro,
si de mí te acuerdas como yo de ti.

Y a veces escucho un eco divino
que envuelto en la brisa parece decir:
Sí te quiero mucho, mucho, mucho, mucho
tanto como entonces siempre hasta morir.

Ik heb je lief, sprak jij

Ik heb je lief, sprak jij, en nam mijn handen
in de jouwe: blank ivoor, een kleine lustwarande.
Mijn hart sloeg over en ik zuchtte
toen ik, gretig en vol vuur, je kuste.

Beeltenis met gouden haren,
lippen van robijn, tanden als paarlen;
is de liefde die ‘k bezing
ook net zo diep in jóuw herinnering?

Soms hoor ik, als een stem van boven,
– verwaaiend op een bries van tover –
met veel woorden, duizendvoud,
dat jij, zolang we leven, van mij houdt.

Vertaling/ bewerking, november 2024

María Grever, Muñequita linda – Orquesta Sinfónica de Minería