Jeffrey van der Velde
Wijsheidsweb, 11 augustus 2020
De Levi’s fabrieken moeten blijven draaien
de mode moet subliem zijn
daar sta ik tussen de strijden met interne machten
waar ben ik met mezelf?
als een mug in het was vergaan om later gevonden te worden
of als duidelijk polsmaker met een horloge die de gewoonten
laat voor wat ze zijn en eindelijk eens toch wel normaal gaat
en tegen mensen die zeggen doei loop maar door we komen je tegen
zeg doei loop maar door ga niet terug naar waar je vandaan bent
gekomen. Als een gloeilamp in de mist zoek ik mij vrije waarden
en strenge normen in mezelf.
Maar hoe zit het dan met de mensen die IK achtergelaten heb en dus eigenlijk geen contact kan weigeren of toestaan behalve van diegenen die wel een soort van censuur aanvaarden
of te wel
necessary evils keep the dominions straight.
