Moeten we alles weten of moeten sommige dingen een mysterie blijven?

0

Rosalie de Wildt

WW knipoog 10

Honderden flonkerende sterren aan de donkere hemel hoog boven de opengeritste tentjes. Na zo’n bloedhete dag is koude rosé erg lekker. De gesprekken passen zich aan aan de prettige beneveling.

En, ja hoor, daar komt de oude vraag ook dit jaar weer uit de, nog steeds flink warme, lucht vallen. Voor het antwoord lijken we te moeten kiezen uit

  1. de mogelijkheid dat we uiteindelijk alles zullen begrijpen, al is dat iets waar onze hersenen niet voor geschapen zijn en waar we dus waarschijnlijk ook nooit toe in staat zullen zijn en
  2. het vermogen om het ons omringende, oneindig grote mysterie tot een behapbaar aantal wonderbaarlijke en onbegrijpelijke zaken terug te brengen, tot eenvoudigweg sommige dingen die dan buiten dat ‘alles wat geweten zou kunnen worden’, mogen vallen.

Ook al lijkt het of onze kennis zich steeds verder uitbreidt, we weten natuurlijk nog maar een piepklein beetje en dan vooral datgene wat we nodig lijken te hebben om het vege lijf tegen een te snelle ondergang te behoeden.
De rest, en dat is niet ‘sommige dingen’ maar bijna alles, blijft gewoon mysterie.
En of dat eeuwig zo zal zijn, is misschien alleen maar boeiend als je er vanuit gaat dat we op het leren kennen van al dat onbegrijpelijks en wonderbaarlijks ook maar het kleinste greintje invloed zouden kunnen hebben.

Gelukkig is ons denkvermogen zo beperkt dat wij vaak helemaal geen last hebben van die bijna totale onwetendheid. Hersens die bedoeld zijn voor allerlei praktische zaken zullen aan de stortvloed van wonderen gemakkelijk voorbijgaan en dat is maar goed ook.
We zouden aardig in de war kunnen raken als dat niet zo was.
Ons denkvermogen is (door God of wie dan ook) gemaakt voor het opwerpen van beschermende muren tegen de chaos van het leven. Pas dus maar op dat je niet teveel naar de grens schuift en door de loszittende steentjes glimpen van het mysterie oppakt want voor je het weet struikel je en heb je de schitterend verzonnen diagnose Borderline te pakken.
Tja, en neem het ze eens kwalijk, de heren en dames psychiaters: ook hun voorraadje kennis zit behaaglijk en veilig opgesloten in hun hersenpan. Laat nu de fles nog maar weer eens doorkomen…

  • Leestip: Wachter, De D. (2012, 32e druk) Borderline times. Het einde van de normaliteit. Leuven: Lannoo. De wereld door de bril van psychiater Dirk De Wachter.
Avatar foto

studeerde af in de wijsbegeerte op Meer feest! een beschouwing over tijdsdruk aan de hand van de tijdsopvatting van de Franse filosoof Henri Bergson. Zij probeert met haar filosofisch getinte lezingen over tijd en tijdsdruk een adempauze in het vaak zo gehaaste bestaan te brengen. De levensbeschouwing van Bergson is daarbij een belangrijke inspiratiebron.