Informatie

0

Rosalie de Wildt

WW knipoog 9
Sadhus in Katmandu[1]

De gemiddelde mens, de groep wereldbewoners waaronder ik mij met overtuiging schaar, probeert niet meer informatie te slikken van het hem omringende leven dan hij kan verteren. Hij is er niet op gebouwd om zijn hele bestaan, en natuurlijk ook dat van de mensen om hem heen, in zich op te nemen en te overzien. Net als andere diersoorten zijn wij erop gebouwd om ons voornamelijk bezig te houden met het stukje grond vlak voor onze neus.

‘Zodra de mens zijn neus van de grond verheft en aan problemen als leven en dood begint te snuffelen, krijgt hij moeilijkheden’. (Ernest Becker in De ontkenning van de dood).

De meeste mensen besparen zich deze oncomfortabele toestand door met hun gedachten te blijven hangen bij de kleine problemen van het leven waarmee de buitenwereld in de vorm van een overvloed aan informatie, hem omringt.

Bijna al die ongevraagde informatie of (sluik)reclame sluit prettig aan bij de lichtheid van het bestaan en gaat onder meer over politiek of over lekkere zaakjes om te knabbelen of leuke reisjes om de broodnodige afleiding te krijgen.
Op die manier ‘kalmeren de mensen zich met het oppervlakkige’ en kunnen dus een ‘normaal’ leven leiden. Een fijn en bruikbaar zinnetje dat mij de laatste tijd een hart onder de riem steekt telkens als ik weer eens iets totaal overbodigs doe met mijn leven!

Als het gaat om sussende informatie ligt het voor de hand te denken aan het naarstig, want voor de makers ervan soms prettig lucratief, stillen van onze levenshonger via blogs, vlogs of youtube filmpjes. Het lijkt erop, zegt Becker, dat de mensen tevredener zijn naarmate de samenleving hun meer technieken biedt om zich de werkelijkheid van het lijf te houden.

Het probleem is alleen dat, sinds we niet veel vertrouwen meer hebben in een hogere macht, we wel erg weinig informatie krijgen over hoe het hoofd te bieden aan het fundamentele onbehagen, de hunkering en het verlangen, gemoedstoestanden die we allemaal ondervinden, zij het de één wat heftiger en vaker dan de ander.

[1] Bron: Sadhus — foto McKay Savage, Pashupatinath Temple, Kathmandu, Nepal

Avatar foto

studeerde af in de wijsbegeerte op Meer feest! een beschouwing over tijdsdruk aan de hand van de tijdsopvatting van de Franse filosoof Henri Bergson. Zij probeert met haar filosofisch getinte lezingen over tijd en tijdsdruk een adempauze in het vaak zo gehaaste bestaan te brengen. De levensbeschouwing van Bergson is daarbij een belangrijke inspiratiebron.