Viering van 20 jaar ‘Paris Peace Agreements’
Marie-Claire Marx, verslag en foto’s (tenzij anders vermeld)
Cambodja, oktober 2011 (september 2020 geactualiseerd)
Deel-1, deel-2, deel-3
Inleiding
Oktober 2011 wordt gekenmerkt door twee vieringen:
- De 20e verjaardag van de ‘Paris Peace Agreements’ of ‘Accords de Paris’ (ondertekend op 23 oktober 1991). Daarbij kwam officieel een einde aan de oorlog tussen Cambodja en Vietnam.
- De 89e verjaardag van King-Father Norodom Sihanouk (geboren op 31 oktober 1922).
Vanaf 1970 tot 23 oktober 1991 was Cambodja een van ‘s werelds bloedigste slagvelden. Tijdens de donkerste periode in zijn geschiedenis werd het land verscheurd door oorlog, volkerenmoord en burgeroorlog die samen miljoenen levens kostten.
Tot in 1990 hielden de vijandelijkheden aan tussen de verschillende politieke partijen, allen aangespoord door een gemeenschappelijk doel: macht en legitimiteit.
Op 23 oktober 1991 werden door de vier politieke partijen van Cambodja en 18 buitenlandse naties de ‘Paris Peace Agreements’ of ‘Accords de Paris’ getekend waardoor een einde kwam aan twee decennia burgeroorlog en conflicten in het land.
Norodom Sihanouk was een kunstminnaar. Hij schreef liederen waarvan sommigen gingen over zijn vrouw Queen Monineath met wie hij in 1952 huwde. Daarnaast schreef hij revolutionaire liederen waarvan de meest bekende zijn “La Marseillaise” en “The Internationale”. Hij maakte korte films waarin hij zelf acteerde. De films waren nationalistisch en bleken van mindere kwaliteit te zijn.
Terugkeer uit ballingschap in 1991
Het was tijd voor Norodom Sihanouk, die van 1941 tot 1955 Koning van Cambodja was en later tot in maart 1970 het land leidde als Prins ― om vanuit zijn ballingschap sinds januari 1979 ― terug te keren naar Cambodja.
Op 11 november 1991 vloog Eerste Minister Hun Sen naar Beijing om Norodom Sihanouk na jaren afwezigheid terug naar huis te brengen.
Op 16 november 1991 reden beiden per auto naar het park voor het koninklijk paleis om het publiek te begroeten. Het was een zonnige dag.
Norodom Sihanouk wandelde tussen de mensen zoals vastgelegd werd door de Belgische fotograaf John Vink.
In zijn persconferentie hekelde Norodom Sihanouk de Vietnamese interventie, maar erkende ook voor de hele wereld dat allen dood zouden geweest zijn zonder de hulp van Vietnam. Hij gaf aan geen bezwaar te hebben tegen het berechten van de leiders van het Khmer Rouge regime.
Prins Norodom Sihanouk
Tijdens de Franse kolonisatie werd Prins Norodom Sihanouk in 1941 door de Franse koloniale overheid als koning van Cambodja aangesteld.
Cambodja was bekend als Frans Protectoraat.
In 1952 pleegde koning Norodom Sihanouk een coup, hij schafte de bestaande grondwet af, stuurde de regering naar huis en benoemde zichzelf tot staatshoofd.
In 1953 bereikte hij zijn doel: de Fransen vertrokken en zijn land werd onafhankelijk. Norodom Sihanouk bleef koning en had nu macht. Hij was erg geliefd bij de Cambodjanen.
Koning Norodom Sihanouk deed in 1955 troonsafstand ten voordele van zijn vader. Zelf vervulde hij de rol van minister-president en later, na het overlijden van zijn vader in 1960, als staatshoofd. Hij volgde een neutralistische koers voor Cambodja
Staatsgreep door Lon Nol
Door een staatsgreep in 1970 werd hij aan de kant geschoven door de pro-Amerikaanse Generaal Lon Nol die zichzelf uitriep tot premier van de nieuw gecreëerde Khmer Republiek. In de volgende vijf jaar ― tijdens het bewind van Lon Nol ― werd Cambodja zwaar gebombardeerd door Amerika. Er waren een burgeroorlog en invasies vanuit Vietnam. Duizenden Cambodjanen waaronder veel burgers, werden gedood. Jongeren probeerden de bombardementen te ontvluchten en zochten bescherming in steden zoals Phnom Penh en Battambang.
Op het ogenblik van de staatsgreep was Prins Norodom Sihanouk in China. De Prins had opnieuw diplomatieke betrekkingen aangeknoopt met de VS in 1969 waarbij hij toestond dat een meer of minder pro-Amerikaans gouvernement onder leiding van Generaal Lon Nol in Phnom Penh zou regeren.
De Prins verliet in januari 1970 het land zogenaamd om medische redenen maar waarnemers beschouwden zijn vertrek als een vlucht. Twee maanden later werd hij door de National Assembly afgezet als Chief of State. Hij verbleef in ballingschap in Beijing en genoot de steun van Mao Zedong. Hij sloot een verbond met de Khmer Rouge uit noodzaak maar niet uit overtuiging.
Onder huisarrest
Toen de Khmer Rouge op 17 april 1975 de pro-Amerikaanse regering uit Phnom Penh verdreven had, werd Prins Norodom Sihanouk die sinds de val van de regering uit Beijing teruggekeerd was naar Phnom Penh, opnieuw staatshoofd van Cambodja. Dit duurde slechts een jaar tot 11 april 1976.
Omdat hij geen macht had, nam hij ontslag. Vanaf dat moment werd hij met zijn vrouw Monineath en zijn zoon Sihamoni, teruggekeerd uit Parijs in 1976, de huidige koning van Cambodja, onder huisarrest geplaatst in het koninklijk paleis door de Khmer Rouge.
Norodom Sihanouk liet zich graag door vrouwen omringen. Hij had meerdere vrouwen en concubines voor hij met Queen Monineath (Monique) in het huwelijk trad in 1952. In een periode van 11 jaar kreeg hij (minstens) 14 kinderen. Sihanouk huwde zes vrouwen waarvan 5 vrouwen hem kinderen schonken. De laatste vrouw met wie hij huwde was Paule Monique Izzi (Monineath). Norodom Sihanouk en Monineath hadden twee kinderen waarvan de oudste zoon Sihamoni koning werd op 29 oktober 2004, een week na de abdicatie van Koning Norodom Sihanouk.
Ten tijde van het schrikbewind van de Khmer Rouge werd Norodom Sihanouk niet gespaard van de gruwel. Vijf kinderen en veertien kleinkinderen werden vermoord. De Rode Khmer stond bekend om zijn bloeddorst en wreedheid.
Tijdens de inval door de Vietnamezen in het begin van 1979 wist Norodom Sihanouk naar het buitenland te vluchten. Hij verbleef jaren in Beijing van waaruit hij gedurende de jaren 80 een Cambodjaanse alliantie leidde van anticommunist- en Khmer Rouge-eenheden die streden tegen Vietnamese en Phnom Penh regeringskrachten.
Ondanks alles, had hij in 1982 opnieuw een verbond met de Khmer Rouge gesloten. Pas in 1989 verliet de laatste Vietnamese soldaat het grondgebied Cambodja.
Paris Peace Agreements
Vier jaren onderhandelen hebben geleid tot de terugkeer van Prins Norodom Sihanouk in Cambodja op 14 november 1991 na het ondertekenen van de ‘Paris Peace Agreements’.
Hij stond voor de moeilijke opgave eenheid te bereiken tussen de verschillende politieke partijen die elkaar wantrouwden. Hij was ervan overtuigd dat Cambodja alleen gered kon worden door de Cambodjanen zelf. Zijn volk moest zijn trots terugvinden.
Norodom Sihanouk werd President van de Staat Cambodja terwijl Hun Sen fungeerde als Minister-President. Na een overweldigende meerderheid tijdens de verkiezingen van mei 1993 van Funcinpec, door Norodom Sihanouk opgericht in 1981 en geleid door zijn zoon Prins Ranariddh, werd Prins Norodom Sihanouk in september opnieuw Koning van Cambodja.
Op 7 oktober 2004 deed hij troonsafstand en werd hij opgevolgd door zijn zoon Sihamoni.
Pol Pot en de Khmer Rouge (1975-1979)
Vooral de jaren 70 waren bloedig voor Cambodja. Cambodjaanse studenten, die in de jaren 50 universitaire studies volgden in Parijs, waren in Frankrijk in contact gekomen met de ideologieën van Karl Marx, Lenin en Stalin. Een van hen was Saloth Sar, beter bekend als Pol Pot, die in 1953 terugkeerde naar zijn land.
Alhoewel hij universitaire studies volgde, elektrotechniek, behaalde hij nooit een diploma. Pol Pot kwam uit een rijk boerengezin met connecties met de koninklijke familie.
Andere bekende namen zijn Nuon Chea, Ieng Sary, Son Sen en Khieu Samphan.
Begin jaren 60 gaven zij het ontstaan aan de Communist Party of Kampuchea (CPK) waarvan de aanhangers bekend werden onder de naam Khmers Rouges.
Pol Pot, geboren in 1928, groeide uit tot leider van de communistische beweging in Cambodja in de jaren 60.
Hij kwam in contact met Mao die hij in het geheim meerdere malen zou bezoeken. Hij leidde de guerrillastrijd van de maoïstische communistische partij, de Khmer Rouge, tegen het bewind van Prins Norodom Sihanouk en Generaal Lon Nol.
Mao trad op als beschermheer van Pol Pot en steunde de zaak van Angkar (De Organisatie) materieel en ideologisch.
Generaal Lon Nol aan de macht
Toen in 1970 Generaal Lon Nol ― Cambodjaan die in 1975 naar Hawaii vluchtte en zich uiteindelijk in Californië vestigde waar hij op 17 november 1985 stierf ― aan de macht kwam, ging dit gepaard met de uitbreiding van de Vietnamoorlog (1957-1975) naar Cambodja.
Lon Nol zocht steun bij de Verenigde Staten en Zuid-Vietnam en trad streng op tegen de Vietcong en de Khmer Rouge. Het gevolg was dat communistische haarden in Cambodja regelmatig gebombardeerd werden door de USA (1965-1973) in hun strijd, samen met Zuid-Vietnam, tegen het communistische Noord-Vietnam.
Er heerste burgeroorlog in Cambodja. De bombardementen en het wanbestuur door Lon Nol dreef de bevolking in de armen van de Rode Khmer.
Khmer Rouge nam Phnom Penh in
Op de gedenkwaardige dag 17 april 1975 nam de Khmer Rouge Phnom Penh in.
Op 17 april, slechts enkele dagen na het vieren van Khmer Nieuwjaar op 13 april, leek het erop dat er een staakt het vuren was. Zegevierende Khmer Rouge troepen trokken de stad binnen na de omverwerping van het Lon Nol regime.
De Phnompenners waren geen aanhangers van de Khmer Rouge maar zij waren uitgelaten omdat er een eind leek gekomen te zijn aan de 5-jaren durende burgeroorlog en de bombardementen. Eindelijk vrede!
Dagen voordien waren kleine groepen jongeren, velen niet ouder dan 15 jaar, allen gekleed in het zwart en voorzien van granaten en een AK 47 geweer van Chinese makelij, in grootste stilte de stad binnengedrongen en hadden overal in stad post gevat.
De jongeren ― nog kinderen en zowel jongens als meisjes ― die tot de Khmer Rouge behoorden, waren gehersenspoeld met communistische ideeën. Zij waren onderricht in martelpraktijken waarbij dieren gebruikt werden om te oefenen. Deze jongeren martelden en voerden executies uit op bevel van de leiders.
De kleine zwarte mannen begonnen al vlug de stad te controleren en de bevolking te dwingen Phnom Penh te verlaten. Er werden geen uitzonderingen toegestaan. Alles moest vlug gebeuren. Er mocht vrijwel niets meegenomen worden. Als reden van de massale uittocht werd gezegd dat de Amerikanen Phnom Penh zouden bombarderen.
De vreugde van de bevolking sloeg over in verbijstering en angst
Ziekenhuizen werden ontruimd. Hallucinerende taferelen speelden zich af waarbij gekwetste militairen en zieken zo goed en kwaad als het ging de stad verlieten.
Bij de uittocht uit Phnom Penh stierven veel mensen enerzijds door ziekte en uitputting ― april is het einde van het droge seizoen en zeer warm ― anderzijds omdat zij vermoord werden door de Khmer Rouge die regelmatig salvo’s afvuurden op de mensen om ze sneller te doen lopen. Velen werden geëxecuteerd met de handen op de rug gebonden. De wegen waren bezaaid met lijken.
Democratic Kampuchea
De naam van de nieuwe staat was “Democratic Kampuchea” van 1975-1979.
Er begon een nieuwe jaartelling. 17 april 1975 was de start van “Year Zero” voor de nieuwe DK.
De Khmer Rouge wilde een totaal nieuw sociaal systeem doorvoeren gebaseerd op de Maoïstische ideeën, maar veel extremer.
Pol Pot wilde een communistische zelfvoorzienende samenleving waarbij de doelstelling was een puur agrarische communistische staat te vormen.
Schrikbewind
Iedereen moest boer worden. Daarom werden de steden ontruimd en werd iedereen naar het platteland gedreven. Steden waren bovendien haarden van kapitalisme en minder gemakkelijk te controleren. Voor de Khmer Rouge waren de stedelingen per definitie “new people” wat gelijk stond met kapitalisten. Boeren behoorden tot “old people”. Zij waren niet-geschoold, hardwerkend en meegaand.
De elite, die vooral bestond uit Vietnamezen en Fransen, intellectuelen en academici kwamen als eersten in aanmerking om gemarteld en vermoord te worden. Militairen en hoge functionarissen werden meteen gefusilleerd.
Leraren, monniken, kleermakers, juweliers, artsen, advocaten, militairen, ambtenaren enz. behoorden tot de groep intellectuelen.
Het spreken van een buitenlandse taal en het dragen van een bril waren een teken van intellect. Zij werden naar heropvoedingskampen gebracht waar door gehersenspoelde kampbewakers een schrikbewind gevoerd werd. De voedselbedeling was zeer karig. Door het harde werk stierven zij een langzame dood. Wie niet meewerkte werd omgebracht.
Genocide
Het hervormen van het land tot een agrarische staat had genocide tot gevolg.
De agrarische hervorming betekende hongersnood. De vooropgezette hoeveelheden rijst en andere gewassen werden nooit gehaald door de boeren. Het geproduceerde voedsel diende in hoofdzaak voor de Khmer Rouge en voor de verkoop aan China in ruil voor wapens.
De rantsoenen voor de boeren waren erg klein. Wie niet kon werken, werd vermoord.
Pol Pot wilde een staat die zichzelf kon bedruipen. Het gevolg was dat er bij ziekte geen medicamenten waren en de mensen stierven onder andere door malaria.
Het Genocide Museum en ‘The Killing Fields’
Het Genocide Museum of Tuol Sleng Museum is gelegen in Phnom Penh, hoofdstad van Cambodja en was aanvankelijk een Middelbare School (Gymnasium).
Gevangenis S-21
De Tuol Svay Prey High School werd een beruchte gevangenis bekend onder de naam S-21 (Security Prison). Hier werden de mensen ondervraagd en gemarteld. Vrijwel niemand heeft S-21 prison camp levend verlaten. Toen Vietnamese militairen in januari 1979 binnenvielen in de gevangenis werden meerdere lijken (14) aangetroffen die in witte graven op het terrein begraven werden. Slechts 12 mensen zouden in de loop der jaren de gruwel overleefd hebben omdat zij nuttig waren voor de Khmer Rouge.
In dit gevang werden vele mensen die eens tot de Khmer Rouge behoorden gemarteld. De organisatie was zo achterdochtig dat hun eigen mensen niet veilig waren.
Er kwamen nieuwe wetten: iedere vorm van godsdienst, van persoonlijke eigendom of bezit van geld was verboden. Families hadden geen bestaansrecht meer. Huwelijken werden gearrangeerd. Kinderen werden gescheiden van hun ouders.
Tijdens het Pol Pot regime werden rond de 2 miljoen mensen gedood. Velen verhongerden. Het martelen en terechtstellen van mensen ging onverminderd door.
Van de ondervraagden werd vrijwel iedereen schuldig bevonden. Als zij al niet gestorven waren door waterboarding of ophanging of opgelopen verwondingen tijdens de ondervraging in Tuol Sleng High School, werden zij naar Choeung Ek ― The Killing Fields ― afgevoerd waar zij op barbaarse wijze vermoord werden.
Het Tuol Sleng Museum en The Killing Fields zijn de stille getuigen van de gruweldaden tijdens het Pol Pot regime.
Stille getuigen van de gruweldaden
Tijdens het Khmer Rouge bewind werd alles administratief vastgelegd en gedocumenteerd met foto’s. Vaak werden foto’s van de beschuldigden voor en na de marteling genomen. Bekentenissen werden afgedwongen en daarmee werd het doodvonnis bekrachtigd.
Duizenden afschrikwekkende foto’s van slachtoffers ― vaak nog zeer jong ― van de Khmer Rouge zijn in het Museum tentoongesteld. Naam en nummer van de slachtoffers zijn met een speld aan hun huid vastgemaakt.
Anderzijds is er een kaart van Cambodja gemaakt met schedels van slachtoffers. Niet alleen foto’s maar ook schilderijen uit die periode geven een beeld van de wreedheden die in het S-21 camp toegepast werden.
Een bezoek aan het Tuol Sleng Museum is erg aangrijpend.
Vernuftig uitgedachte wreedheden
Al bij het betreden van het terrein van de school valt het bord op met 10 geboden waaraan gevangenen zich dienden te houden.
De Khmer Rouge paste vernuftig uitgedachte wreedheden toe bij het ondervragen van gevangenen. Allerlei folterpraktijken werden toegepast.
Het uittrekken van nagels, waterboarding, slagen, toedienen van elektrische schokken, aan de armen ophangen, gedwongen blijven liggen, geketend en geblinddoekt zijn, uithongeren en langdurige ondervragingen waren schering en inslag. Bij ondervraging van vrouwen met kleine kinderen dreigde men de kinderen te zullen vermoorden als niet bekend zou worden dat men schuldig was aan wat hen ten laste gelegd werd. Baby´s werden tegen muren dood geslagen.
Het hartverscheurend bezoek duurt minder dan een uur.
De schilder Vann Nath
Een van de weinige overlevenden van S-21 prison camp was de schilder Vann Nath. Zijn leven werd gespaard omwille van zijn schilderkunst. Hij schilderde propaganda portretten van de leider Pol Pot van de Khmer Rouge.
Vann Nath speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van Cambodja. Zijn werk omvat schokkende beelden van het leven in de gevangenis. Zijn werken hangen aan de muren van het museum. Hij overleed op 5 september 2011, 65 jaar oud.
Foto’s van de schilderijen van Vann Nath zijn uit enkele bronnen overgenomen.[8]
Massagraven: The Killing Fields in Choeung Ek
Choeung Ek is gelegen in een agrarisch gebied ongeveer 15 km van de hoofdstad. In de 129 massagraven van The Killing Fields liggen naar schatting ongeveer 20.000 slachtoffers van de Khmer Rouge begraven in vaak ondiepe graven.
De juiste getallen zijn moeilijk te achterhalen.
Om de toeloop van bezoekers beter te woord te kunnen staan is bij The Killing Fields een museum gebouwd. Iedere bezoeker krijgt een audio apparaat in de taal die hij wenst, zelfs Nederlands. In dit museum wordt uitleg gegeven over de gruwelijkheden die zich tijdens het Pol Pot regime afspeelden.
Er is eveneens een foto van Duch en een beschrijving van zijn levensloop. Hij stierf op 1 september 2020 op 77-jarige leeftijd. Hij was aanvankelijk tot 35 jaar gevangenschap veroordeeld in 2010. Dit werd in 2012 omgezet in levenslange gevangenschap.
Volwassenen werd de kop ingeslagen met de kolf van een geweer of met bamboestokken. Allerlei folteringen werden toegepast door vaak zeer jonge leden van de Khmer Rouge, kindsoldaten. Kogels werden zelden gebruikt want die waren te duur.
Omdat families geen bestaansrecht hadden, werden kinderen doodgeknuppeld. Baby’s werden met hun hoofdjes tegen bomen geslagen of opgevangen op bajonetten.
De doden werden in massagraven begraven en overgoten met giftige producten (om zeker te zijn dat allen dood zouden zijn).
Vaak moesten de slachtoffers hun eigen graf graven voordat zij op gruwelijke wijze vermoord werden. Tijdens de moordpartijen klonk er luide muziek en propaganda uit de vele luidsprekers van The Killing Fields om te voorkomen dat andere gevangenen die op de velden rondom werkten niet opgeschrikt zouden worden door de kreten van diegenen die ter dood gebracht werden.
Jaarlijkse herdenkingsplechtigheid
In ‘The Killing Fields’ van Choeung Ek is een Memorial Stupa, een monument voor de slachtoffers opgericht in 1988. Meer dan 8.000 schedels, gerangschikt volgens sekse en leeftijd, zijn achter helder glas tentoongesteld; evenals menselijke resten zoals botten en tanden, alsook kledingresten.
Er wordt aangenomen dat ongeveer 40.000 Cambodjanen vermoord werden in Choeung Ek tussen 1975 en 1978. In 1980 werden in massagraven de resten van 8.985 mensen gevonden. De meesten van hen waren geblinddoekt en vastgebonden.
Ieder jaar op 9 mei is er een herdenkingsplechtigheid waarbij Boeddhistische monniken bidden bij de stupa van Choeung Ek voor de duizenden slachtoffers van de Khmer Rouge.
Choeung Ek is slechts een van The Killing Fields in Cambodja, maar het meest bezocht.
Een bezoek aan The Killing Fields is noodzakelijk om te bevatten wat het Cambodjaanse volk meegemaakt heeft. Door de landelijke ligging van The Killing Fields en de rust die er gerespecteerd wordt, is het bezoek rustgevend. Banken in de natuur laten zelfs toe even te genieten van de prachtige omgeving.
Het is onbegrijpelijk dat Boeddhisten zulke wandaden pleegden tegen hun eigen volk.
Phnom Penh bevrijd van de Khmers Rouges
Op 25 december 1978 drongen 100.000 Vietnamese militairen DK binnen met de bedoeling een neutrale zone te creëren tussen Vietnam en de Khmer Rouge troepen. De inname ging zo vlot dat Vietnam besloot door te stoten tot Phnom Penh en de stad in te nemen.
Nog jaren guerrillastrijd
Op 7 januari 1979 werd Phnom Penh bevrijd van de Khmers Rouges die zich in de bergen terugtrokken maar nog jaren guerrillastrijd zouden voeren. Pol Pot vluchtte per helikopter.
Pol Pot werd in 1997 gevangen genomen door hoge commandanten van de Khmer Rouge en onder huisarrest geplaats en overleed 9 maanden later op 15 april 1998.
De naam Democratic Kampuchea werd People’s Republic of Kampuchea/State of Cambodia (PRK/SOC).
Cambodja: bevrijd en bezet door Vietnam
De Vietnamezen hadden aan hun zijde gevluchte Cambodjanen en vroegere leden van de Khmer Rouge die naar Vietnam gevlucht waren uit schrik door hun bewind omgebracht te worden. Tot hen behoorde luitenant Hun Sen, geboren op 4 april 1952, die zich op jeugdige leeftijd aangesloten had bij de Khmer Rouge.
Cambodja werd bevrijd maar tevens bezet door Vietnam.
Het zou tot 1989 duren voor de laatste Vietnamese soldaat het land verliet.
De ‘echte’ opbouw van Cambodja
Pas in de jaren 90 werd het rustiger in Cambodja.
Volgens de Cambodjanen is de opbouw van het land pas echt gestart na het overlijden van Pol Pot.
De laatste twintig jaar is Phnom Penh uitgegroeid tot een moderne stad met veel nieuwbouw. De ene wolkenkrabber na de andere werd er gebouwd.
De procesvoering tegen de Khmer Rouge
De procesvoering tegen de Khmer Rouge is eindelijk gestart in de jaren 2000. Wij zijn nu 10 jaar verder en $ 150 miljoen armer maar er is nog maar 1 proces afgerond.
Comrade Duch
In juli 2010 werd Kaing Guek Eav, Comrade Duch, op 68 jarige leeftijd veroordeeld tot 35 jaar gevang waarvan hij er nog 19 zou moeten uitzitten. In 2012 werd zijn straf omgezet in levenslang.
Hij was de opzichter (chief jailer) van S-21 prison camp. Hij zag toe op de uitvoering van martelingen en moorden. Volgens hem had hij enkel orders uitgevoerd van superieuren. Het was gehoorzamen of gedood worden …
Op 2 september 2020 werd in het nieuws vermeld dat Duch op 1 september in Cambodja overleden was. Hij werd overgebracht naar het ziekenhuis van Phnom Penh, La Calmette, waar hij op 77-jarige leeftijd overleden is.
De Slager van Cambodja
Ung Choen of Ta Mok of de Slager van Cambodja was gevangengezet in afwachting van zijn proces maar hij stierf op 21 juli 2006 zodat hij nooit berecht werd.
Zaak 002
Op 21 november 2011 start zaak 002 waarbij 4 mensen terechtstaan:
- Nuon Chea, Brother Number II, geboren in 1926, chef-ideoloog van de Khmer Roug
- Leng Sary, Brother Number III, geboren in 1924, Minister van Buitenlandse Zaken tijdens het schrikbewind van de Khmer Rouge
- Leng Thirith, geboren in 1932, vrouw van Ieng Sary, heeft Alzheimer en kan vermoedelijk niet terechtstaan, Minister van Sociale Zaken tijdens het schrikbewind
- Khieu Samphan, Brother Number V, geboren in 1931, staatshoofd van 1976 tot 1979
Over de procesvoering en over de getuigenissen zal nog een uitgebreider verslag gegeven worden.
Noten
[1] Bron: Norodom Sihanouk (1983)
[2] Bron: Asia Connection Newsletter ― Crédits: Jacques Langevin, Sygma, Getty.
[3] Bron: Asia Connection ― Newsletter
[4] Bron: John Dominis ― The LIFE Pictures Collection – Getty
[5] Bron: The Paris Peace Agreements were the following conventions and treaties:
- The Final Act of the Paris Conference on Cambodia
- Agreement on the Political Settlement of the Cambodia Conflict
- Agreement Concerning the Sovereignty, Territorial Integrity and Inviolability, Neutrality and National Unity of Cambodia
- Declaration on the Rehabilitation and Reconstruction of Cambodia
[6] Bron: Cambodian head of state Pol Pot was the leader of the Khmer Rouge regime
[7] Bron: Lon Nol
[8] Bronnen: wikipedia.org/wiki/Vann_Nath, khmerrougeincambodia.weebly.com/vann-naths-paintings en pasospeacemuseum.org/vann-nath
