Demet Temel
2017′ De rizenin yaylalarinda yazdiğim
Şiirimsi bir metin imi seslendirdim ve küçük bir klip hazirladim umarim beğenirsiniz.
Mevzu
Ağaç
Bir ağaca baktım,
Bütün gün uzun uzun
Dallarına baktım,
Karıncaların yürüyüşüne,
Gövdeyi saran yosunlarına …
Ağacın hikayesini düşündüm
Daha önceden bakanların izlerini gördüm
Ağaca sırtını dayayan insanları hissettim.
Kuşların yuvalarını,
ve bilmediğim hikayelerini fısıldadı yapraklar
Rüzgar esti tam o sırada,
Onun da ağaçla bir bağı olmuştu.
Ağaç diyorum,
Ne çok canlıyı barındırmış
Ne çok canlıya dokunmuştu
Kurdu, kuşu rüzgarı insanı ile öylesine iç içe geçmişti.
Sonra köklerine takıldı gözlerim
Kökleri ne kadar kalın, güçlü
ve bir o kadar derindi
Sanırım köklerinden geliyordu gücü.
Sonra hava karardı
Göğe tırmanan dallarla beraber
Gökyüzüne uzandık yüzü koyun…
İnsan diyorum
belkide bir ağacı örnek almalı hayatında…
Wat ik in 2017 schreef in de bergen van Rizenin
Heb ik een poëtische tekst ingesproken en een klein videofragment gemaakt, ik hoop dat jullie het leuk vinden.
Het onderwerp:
De Boom
Ik keek naar de boom,
De dag is eindeloos.
Ik keek naar de takken,
naar het lopen van de mieren
naar de met mos omgeven stam …
Ik dacht aan het verhaal van de boom,
en zag de sporen van hen die eerder naar de boom keken,
ik voelde de ruggen van mensen tegen de boom leunen.
De nesten van de vogels,
en de bladeren fluisterden verhalen die ik niet kende.
Op dat moment waaide de wind
die ook verbonden is met de boom daar.
Boom, ik zeg
hoeveel levens hij huisvestte
hoeveel levens hij aanraakte
op die manier heeft hij een band opgebouwd met de vogels, de wind en de mens.
Toen viel mijn oog op de wortels
de wortels, hoe sterk en krachtig
en een ervan ging zo diep,
ik denk dat zijn kracht komt uit die wortels.
Toen werd het donker
Samen met de takken die in de lucht staken
We richtten het gezicht naar de hemel …
Mens, ik zeg
Misschien moet de boom een voorbeeld zijn voor het leven…
