Rosalie de Wildt
Knipoog 3, Uit: Zenozine, 2002, 1e nr. van een opgeheven tijdschrift van de Vrije Universiteit te Amsterdam
Als Ik
luister naar de harmonie van het heelal
maar weiger de dingen te berekenen
weet dat alles ontstaat om weer stuk te gaan
maar rustig een tweede keer in die rivier stap
Socratisch probeer te spreken
maar geen trek heb in de gifbeker
regelmatig uit de grot kruip
maar me daarbinnen ook prima voel
streef naar het goede leven
maar de middenweg vaak zo saai vind
werk aan onverstoorbare harmonie
maar van een kleinigheidje op tilt raak
aan een lege ton genoeg heb
maar een luxe chaletje niet versmaad
me in mezelf keer om daar de waarheid te zoeken
maar dan verdwaal op al die zijwegen
soms vermoed mystieke ervaringen te beleven
maar dan afgeleid word door de bel van de ijsman
regelmatig denk, dus schijn te bestaan
maar pas in beweging kom als ik iets voel
onvoorwaardelijk waarachtig wil leven
maar steeds weer sjoemel uit lijfsbehoud
met mijn geest naar mijn hart luister
maar geschrokken twee vingers in mijn oren stop
me in eenzaamheid terugtrek in de natuur
maar mijn mobieltje flink opgeladen heb
handel naar het categorisch imperatief
maar besef dat angst mijn drijfveer is
ga voor de synthese en het absolute weten
maar verzand in een chaotische gedachtebrij
erken dat alle leven lijden is
maar daar zo vreselijk om moet lachen
boven mijzelf uitstijg en over afgronden scheer
maar mijn veiligheidsgordel stevig omgesp
mijn eigen leven met verve wil ontwerpen
maar nog liever op mijn rug in het gras lig
de vlieg de weg uit het vliegenglas wijs
maar er zelf in dreig te verdrinken
me mee laat voeren in rizomenstromen
maar de voordeur op het nachtslot draai
van wijsheid hou en dus van zwijgen
ben ik dan wel een filosoof?
[1] Bron: Ice cream truck party — foto FROZEN69
