Marianne H.B. van Halewijn
Schaduwgevecht
De leeuw incognito
dwaalt door de gangen
van mijn ingewanden
Welwillend lach ik
en reik vele handen,
mijn frases lopen
beleefd en afgemeten
De massa drenst en dringt
de ruimte engt van zweet
en onverhoeds verheft
het beest zijn grauwen,
slaat links en rechts
met scherpe klauwen
Men deinst terug
van mijn terrein
De leeuw verdwijnt
slaat op de vlucht
hervat zijn rust
Ik krijg weer lucht
