Sieth Delhaas
mei 2021
Evenwicht
Langzaam, zei mijn dochter,
valt die hele generatie om.
Ze bedoelt de mijne.
Gisteren, op mijn verjaardag,
mijn buurvrouw van
veertig jaren trug.
Vandaag mijn vriend
bij wie ik stage liep
in tachtig.
Terwijl zij stil en bleek
wachten op de dragers
oefen ik
been voor been, wiebelend,
― elk dertig tellen ―
mijn evenwicht bewaren,
om nog jaren mee te gaan.
