Susanne van Lent
Uit: Pabode, intern blad van de Pabo-opleiding HAN, 22 juni 2018
Het was een impuls van mij geweest om Menno een hand te geven.
Hij reageerde verbaasd. Want een hand geven aan iemand die je kende was in zijn ogen afstandelijk, terwijl ik juist het tegenovergestelde voelde en bedoelde. Ik wilde een hand geven om Menno te (be)groeten en dit te bekrachtigen door hem even fysiek aan te raken. Lachend kwamen we tot de conclusie dat een hug op de vroege ochtend ook niet echt gepast was en daarmee was dat moment in een halve minuut gebeurd en geëvalueerd.
Het was de start van een mooi gesprek samen met Christijn, Wilrik en Menno. De aanleiding voor dit gesprek was het bericht in het laatste bulletin van Waard€, waarin Menno expliciet vroeg om mee te denken in het complexe vraagstuk rondom werkdruk.
Wat in het kort gebeurde in dat moment van de handdruk, kreeg een vervolg in de rest van het gesprek. We zochten naar woorden, we luisterden naar de ander, we probeerden ons persoonlijke perspectief te duiden terwijl we in dat wat de ander zei aanknopingspunten zochten om het eigen verhaal te verbinden of er iets aan toe te voegen. Verhalen delen om moeite te doen elkaar te verstaan, waarin juist het niet verstaan ons hielp om vragen te stellen.
De filosoof Wellendorf heeft het over de dynamiek van het Verstehen waarin een voortdurende afwisseling plaatsvindt van het Nicht-Verstehen en Missverstehen. Want, zo zegt hij, de werkelijkheid is dat we elkaar voortdurend net niet begrijpen of net datgene menen te begrijpen, wat de ander nou juist niet bedoelde.
- Praag-van Asperen, H.M. van, Praag, Ph. H. van. (2001). Handboek Supervisie en Intervisie. Utrecht: De Tijdstroom.
