Susanne van Lent
Uit: Pabode, intern blad van de Pabo-opleiding HAN
Vanochtend vond ik een mailtje van collega Bas in mijn inbox.
Bas neemt afscheid van ons en in deze contactloze tijd vond ik het fijn om hem een kaart te sturen, want een hand geven zit er nu niet in.
Bas bedankte me voor de kaart en vervolgde de mail met:
“Je bent een goed mens, Susanne.”
Ik zat even beduusd te kijken en betrapte me op de gedachte:
“Hoe weet jij dat nou? Wij hebben elkaar helemaal niet vaak gesproken.”
Pas een milliseconde later kon ik het compliment aannemen en het bericht verder lezen met een sprongetje in mijn hart.
Net gisteravond had ik ter voorbereiding van mijn eigen intervisiegroep een boek gelezen waarin het ging over ontvangen en hoe moeilijk dat kan zijn.
Geven doe ik graag maar iets ontvangen is toch een vak apart.
Heb ik direct de casus voor onze intervisie van komende vrijdag in de pocket!
[1] Bron: complimenten
