Chrisje Ronde
Wijsheidsweb, 11 augustus 2018
In dit schilderij de ‘Vier Jaargetijden’ heb ik deze vier vrouwen op een aarzelende wijze bij elkaar gezet. Omdat ik in die tijd de ernst van de klimaatverandering zag aankomen.
Mijn twijfels kwamen naar boven. Hoelang zullen onze seizoenen nog bestaan?
Aan de linkerkant staat de Lente die voorzichtig tevoorschijn komt. Daarnaast de blauwe Zomer die de lente en herfst verbindt. De paarse Winter, als een oude wijze nadenkende vrouw en de Herfst met een warme kraag vol herfstblad. Zij reiken elkaar de handen.
Het blad van bomen en struiken is in mijn schilderijen een steeds terugkerend symbool.
In de herfst als teken van verval, maar vaak ook het klimopblad dat altijdgroen blijft en de cyclus van leven symboliseert.
De hoofdbedekkingen zijn beschermende kappen die de mens behoeden voor het kwade denken.
Op de achtergrond het licht dat opkomt aan de horizon, als hoop voor een duurzaam klimaat en een hoopvolle toekomst die door slimme mensen kan worden ontwikkeld.
En “De Vier Jaargetijden” van Antonio Lucio Vivaldi was een van mijn eerste langspeelplaten en het blijft bijzondere muziek die de natuur in onze huizen brengt.
En verder… weer een thema wat altijd weer terug zal komen, hopelijk…
