Por Morrer Uma Andorinha

0
Saudade ― Portugese fado’s bij het QFWF afscheid van Joke Koppius

Fred de Haas, toelichting, vertaling/ bewerking

Belos Tempos ― Vinte Anos (O Meu Primeiro Amor) ― Maria Madalena ― Lisboa Antiga ― Ai, Mouraria ― O Embuçado  ― Coimbra ― Minha Mãe Foi Cigarreira ―  Por Morrer Uma Andorinha ― Valeu A Pena
Carlos do Carmo[1]

Deze fado is vooral beroemd geworden door de interpretatie van de fadozanger Carlos do Carmo (1931-2021).

Na een studie in Zwitserland, begon Carlos do Carmo te werken als manager van een drukbezochte fadoclub ― de Faia (Flierefluiter) ―, een van de bekendste fado gelegenheden in Lissabon.
Omdat Carlos zich ontpopte als een begenadigd fadozanger werd hij van alle kanten aangemoedigd om van de fadozang zijn beroep te maken. Dat heeft hij vanaf 1963 gedurende 35 jaar gedaan, met geweldig succes. Hij trad op in beroemde theaters van alle continenten.
Hij stond ook open voor modernere versies van de fado. Zo mochten de aloude Portugese gitaren ook worden vervangen door goede bewerkingen voor orkest. En ook konden er refreinen en andere thema’s in de tekst worden opgenomen, natuurlijk zeer tegen de zin van de traditionalisten.

Gezongen door Carlos do Carmo

Por morrer uma andorinha

Al is een zwaluw ook gestorven

Se deixaste de ser minha
Não deixei de ser quem era
Por morrer uma andorinha
Não acaba a primavera

Como vês não estou mudado
E nem sequer descontente
Conservo o mesmo presente
E guardo o mesmo passado

Eu já estava habituado
A que não fosses sincera
Por isso eu não fico à espera
De uma ilusão que eu não tinha
Se deixaste de ser minha
Não deixei de ser quem era

Vivo a vida como dantes
Não tenho menos nem mais
E os dias passam iguais
Aos dias que vão distantes

Horas, minutos, instantes
Seguem a ordem austera
Ninguém se agarra à quimera
Do que o destino encaminha
Pois por morrer uma andorinha
Não acaba a primavera

Al ben ik je voor altijd kwijt,
ik ben dezelfde van altijd.
Al is een zwaluw ook gestorven,
er komt weer lente, weer een morgen.

Je ziet, mijn grond is van dezelfde aarde,
van iemand die zijn lot aanvaardde.
Het heden is nog steeds het heden,
onveranderd het verleden.

Ik was er aardig aan gewend,
jij was de eerlijkheid ontwend
en daarom ben ik opgehouden
mijn illusie vast te houden.
Al is een zwaluw ook gestorven,
er komt weer lente, weer een morgen

Ik leef het leven van weleer,
niet minder, maar toch ook niet meer
en de dagen zijn weer eender,
ze verglijden net als eerder.

Minuten, uren, ogenblikken
komen, gaan zonder verschikken,
droombeeld dat geen mens bedot,
we ondergaan het levenslot.
Al is een zwaluw ook gestorven,
er komt weer lente, weer een morgen

Joaquim Frederico de Brito, Francisco Viana, Américo dos Santos

 

[1] Bron: Carlos do Carmo (2013) ― foto Manuelvbotelho

Avatar foto

studeerde cum laude af in de Franse, Spaanse en Portugese taal- en letterkunde. Vanaf het begin combineerde hij zijn functies met werkzaamheden als literair vertaler. Fred de Haas vertaalde onder meer uit het Papiaments, het Frans, het Spaans en het Russisch. Hij is leider, zanger en gitarist bij het Latijns-Amerikaans ensemble Alma Latina.

1 2 3 5