Tanny Brons, gedicht en foto’s
Wijsheidsweb, 1 april 2022
De enk
voren met water
reflecteren de lucht
de stoppels op rijen
naar de hemel gericht
water in de voren
weerkaatst het licht
als veertjes de peppels
wind streelt mijn gezicht
Stappen
Grijs, glanzende grond
het ritme van voren volgend
in het gelid
ik vervolg mijn
weg
langs het purperen pad
roze verlicht, in gloed
mijn stille stap
De andere kant
aan de overkant
van de snelle stroom
de torenspits
die spiest zich
boven de bomenrij uit
om zo te zeggen
hier is het, ik sta hier
in mijn dorp langs de kant
heel fier
Ruimte
luchtig licht
de atmosfeer ijl
de rivier zilver wit
IJsselvallei
hoog de luchten
wolken lossen op
als had je gedroomd
uiterwaard
Hier en nu
de zon op de weiden
velden als vlekken en strepen
en wilgen als beelden langs de greppels gezet
