Niek van den Raad
De haiku
De bekendste vorm is de haiku, een dichtvorm die bestaat uit 17 lettergrepen, verdeeld over drie regels (5-7-5). De haiku geeft door verbeelding van de natuur een stemming of inzicht weer.
Dennengeur in huis
trekvogels op kaal bouwland,
het nieuwe jaar lokt.
De senryu
Wanneer er niet uit wordt gegaan van een natuurimpressie maar van bijvoorbeeld: een voorwerp, een gebouw, muziek of menselijk gedrag, dan spreken we van een senryu (5-7-5).
Een oude kapel
wierookgeuren en klanken,
stilte wordt wakker.
De tanka
De tanka is een dichtvorm bestaand uit 31 lettergrepen, verdeeld over vijf regels (5-7-5-7-7).
De storm wakkert aan,
bomen buigen op de dijk,
kluiten schitteren,
rookpluimen waaien uiteen,
in de wei een paard, roerloos.
De wanka
De wanka is net als de tanka opgebouwd, maar dan uit woorden i.p.v. lettergrepen.
Het voorbeeld van de tanka is, ter illustratie, naar een wanka uitgebouwd.
De storm wakkert snel aan,
langs de dijk buigen bomen diep voorover,
kluiten schitteren in de zon,
boven de verre stad waaien rookpluimen uiteen,
in de wei staat een paard, roerloos.
De haibun en de tanbun
De tanbun is een combinatie van een tanka met poëtisch proza in de vorm van een reflectie, een associatie of een bespiegeling.
De haibun is een combinatie van een haiku met poëtisch proza in de vorm van een reflectie, een associatie of een bespiegeling.
Ontroerende schoonheid
Aan wandelen door de duinen beleef ik veel voldoening. Daarbij word ik regelmatig verrast. Door herten tussen struiken bijvoorbeeld. Als ik langsloop, stoppen ze met grazen en volgen me, roerloos. Ik stap door, wil ze niet verontrusten. Dan weer danst een koppel vinken over het pad. Gekleurde schichtjes. Ook dan stop ik niet. De vinken verdwijnen toch vliegensvlug. Maar als een roodborst voor mij over het wandelpad vliegt en op een dunne twijg van een iel struikje landt, dan stop ik wel. Vinken, koolmezen, herten, eekhoorns kunnen me mateloos boeien, maar een roodborst ontroert me. Dat vogeltje herinnert me aan de jaren dat ik langs de Vogelenzangseweg naar Heemstede-Aerdenhout fietste op weg naar de trein die me naar de Kweekschool in Beverwijk bracht. Toen al speurde ik naar roodborstjes. Alleen stopte ik toen niet, geen tijd, nu doe ik dat wel, want ik heb nu alle tijd om te genieten.
roodborst op een twijg
een evenwichtskunstenaar
een dansende vlam
Solorenga
Toevluchtsoord
duinen slapen nog
een leeuwerik groet de wind
gras buigt voorover
fluistert herinneringen
aan liggen met geliefde
herfstige duinen
verkleurende bladeren
geurende stilte
oud verdriet dwarrelt voorbij
lijkt lichter dan vorig jaar
besneeuwde duinen
takken reiken naar de zon
licht werpt schaduwen
rouwbeelden uit verleden
smelten bij stappen voorwaarts
bevroren duinen
rondom gestolde stilte
sporen in de sneeuw
nare stemming echoot weg
het wordt lichter in mijn hoofd
ochtend in het duin
stappen door groene stilte,
rust schuilt in adem
oude pijnen verdwijnen
bewandel nieuwe paden
Duorenga
Uitzichten
Renga 1
Niek , Nederland
Chris Van de Rijck, Vlaanderen
op een bankje, stil
zicht op meer, bergen, wolken
schaduw in de rug
licht, spelend in het water
beroert ook mijn aangezicht
de rivier glinstert
wolken schuiven voor de zon
water verdonkert
nu ― in een vlaag ― komt de wind
rukt mijn welbehagen weg
Renga 2
Chris Van de Rijck, Vlaanderen
Niek, Nederland
de bus scheert, vlak langs
aanzuigende afgronden
geen vangrail te zien
houdt mijn adem in ― even
na de bocht weer een glimlach
terug van de reis
schildert de zon op mijn raam
een veeg van geel goud
een glanzende welkomstgroet
laat de koffers nog maar dicht
Renga 3
Niek, Nederland
Chris Van de Rijck, Vlaanderen
een verlaten plein
kraaien krassen in de lucht
sporen in de sneeuw
de kou die in je neus prikt
dan ― zich herboren voelen
een stoep vol sen
helder klinkende stappen
stilte verdwijnt ― even
het kind dat in mij ontwaakt
haast dansend door de regen
Een haiga
zon opent de dag
dampen ontstijgen bomen,
water wiegt stilte
Een haigasuite
Herfstdruppels
druppels op een tak
pareltjes in de ochtendzon
glinsterend uitzicht
overhuifd bospad
gedrup van gebladerte
roerloze stilte
druipende bomen
frisse duinlucht opsnuiven
bedaard kuieren
laat in de middag
schuift een regenbui voorbij
de zon blijft stralen
stilte houdt zich schuil
wacht tot de regen wegtrekt
bomen waken mee
