Marianne H.B. van Halewijn
2020
De ochtend is anders
minder geluid, meer licht
alsof de hemel groter
en dichter bij de aarde
geen haast, niets moet
met de stroom mee
doen of laten, gewoon
wat op mijn pad komt
kerkklokken klinken
ze luiden ook voor mij
geef ik gehoor of …
samenzijn, orgelspel
zingen, diepere woorden
mensen ontmoeten
het dringt en verlangt
maar buiten hebben vogels
het hoogste woord
zacht fluiten en gezang
ik aarzel, kijk naar boven
boomtoppen wuiven
nog hoger blauwe lucht
en witte wolken lokken
ineens word ik opgeheven
ben ik zomaar tijdloos
met al en allen één ―
mijn twijfel is vervlogen
Binnen of buiten, ik ben
verbonden, klein deel
van één groots geheel,
vol vertrouwen onderweg.
