Susanne van Lent
Uit: Pabode, intern blad van de Pabo-opleiding HAN, juni 2017
En plots was daar die vraag. Die vraag die ik liever niet hoor. Zoals een stotteraar een kei is in het verbloemen van zijn meest lastige klank, zo ben ik een meester in het omzeilen van deze vraag.
Ik zat op een krukje vlakbij het raam tussen de computertafel en het bureau van de leerkracht gepropt om mee te kijken met een les van een student.
Ik zat een halve meter van de mentor af die gerieflijk achteroverleunde in zijn bureaustoel.
Hij keek me vragend en uitnodigend aan.
Ik kon geen kant op, de les begon bijna, ik had de vraag duidelijk verstaan terwijl ik in zijn open gezicht keek en kon niets anders dan reageren.
Ik keek in zijn ogen en boog een beetje naar voren, alsof ik een geheim met hem ging delen.
Ik eh…, begon ik aarzelend, ik heb logopedie gestudeerd en ben als logopedist op de Pabo gestart en zo ben ik er ingerold maar, ging ik in een adem door, ik heb ervaren door de jaren heen dat ik toch wel iets zinnigs kan zeggen over hoe het gaat als iemand voor de klas staat.
Ondertussen had ik mijn ogen afgewend richting de klas en zette ik mijn woorden kracht bij door wat mijn handen te zwaaien richting de kinderen en de student.
Ik hoorde een licht honende stem in mijn hoofd, die mij als het ware licht neerbuigend aankeek en veroordeelde over hoe omfloerst ik het weer wist te brengen.
Ik was nog niet uitgesproken of de mentor zei me, dat hij dacht dat zelfs een secretaresse leerkracht kan worden. Als je het maar in je hebt, zei hij vol overtuiging.
Ik keek hem met grote ogen aan en ik voelde dat ik kon ontspannen.
Terugfietsend dacht ik aan de woorden die ik ooit hoorde van een collega op de ILS, die ik heel erg waardeerde. Haar grote angst was ooit door de mand te vallen. Ik kon het haast niet geloven, omdat ik haar zo’n toegewijde en kundige vrouw vond, dat ik mij niet kon voorstellen dat zij dat van zichzelf dacht.
Misschien moeten we onszelf niet zo gevangen houden in zulke twijfels.
Dus hierbij, luid en duidelijk. Ik? Ik ben geen leraar.
[1] Bron: door de mand vallen
