Wijsheidsweb, 2019-03
Wat een onvergetelijke, hartverwarmende, emotionele ervaring was dit. Ik heb diepe respect voor alle mensen die het hebben gedurfd om te vluchten, maar ook respect voor alle organisaties die deze mensen opvangen.
Uitzichtloos, maar toch hoopvol. Slechte omstandigheden, maar toch positief blijven. Deze lieve mensen hebben mijn ogen geopend op zo veel ontelbare manieren.
Om eerlijk te zijn ben ik aan dit avontuur begonnen zonder verwachtingen, een open houding en gaan met die banaan!
Kamp Kara Tepe
De eerste dag op het kamp Kara Tepe viel me reuze mee. Iedereen was blij, aardig en heel positief. Je zou bijna zeggen dat het ‘gezellig’ was. Naarmate de dagen vorderden begin je de mensen beter te leren kennen. Sommige willen hun verhaal delen en anderen ook juist niet.
Natuurlijk moet je erg oppassen met de vragen die je stelt, een verkeerde vraag kan een gevoelige snaar raken en een trauma omhoog halen. De verhalen die mij verteld zijn, kunnen mijn gedachten niet verlaten. Allerlei vragen en onbegrip speelt zich af in mijn hoofd.
“Waarom doet Nederland zo weinig?’ ‘Waarom doet Europa zo weinig?’
maar voornamelijk
“Waarom zijn mensen zo harteloos om vluchtelingen niet te verwelkomen?’
Machteloos en vol onbegrip heb ik mezelf deze dingen afgevraagd de laatste dagen, maar wat kan IK doen? Ik denk dat het vertellen van mijn ervaring een goed begin is, om zo andere mensen bewust te maken van de situatie op Lesbos.
Klaarmaken van het ontbijt
In de ochtend begonnen we om 7:30 met het klaarmaken van het ontbijt dat door middel van bolderkarren wordt uitgedeeld op het kamp. Per 4 personen krijgen ze 1 brood, 1 komkommer, 4 bananen en 4 kaasjes. Soms krijgen ze in plaats van een komkommer een tomaat, aubergine of aardappel.
Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven krijgen 10 amandelen. Het viel ons meteen op dat veel vrouwen zwanger zijn. Het zijn veelal jonge gezinnen en voor hen gaat het leven gewoon door.
Sommige bewoners van het kamp willen zelf ook een steentje bijdragen en hebben zich aangemeld bij de organisatie als vrijwilliger. Met dit team van vrijwilligers word iedere ochtend het ontbijt uitgedeeld. In ruil hiervoor kunnen ze met hun pasje een fiets lenen om naar Mytilini te gaan, of naar Moria om familie of vrienden te bezoeken.
Na het ontbijt komen we allemaal samen en drinken we thee/koffie en zorgen wij voor iets lekkers hierbij.
Activiteiten
Hierna beginnen de activiteiten van de dag.
Elke dag van 10:00-11:00 uur is er sport in de Yurt. Hier gaat een van de vrijwilligers mee naartoe om te zorgen dat er water is, en eventueel een smoothie van (rest)bananen. Na 10:00 uur mag er ook niemand meer binnenkomen, onze rol is hierbij dan om alles in goede banen te leiden.
Van 11:00 tot 12:00 zijn de Kids Activities. De vrijwilliger zorgt ervoor dat er wat materiaal is om mee te spelen, deze worden gehaald uit de storage truck. Iedere vrijwilliger blijft bij een activiteit staan en neemt de leiding. Het is mooi om te zien dat kinderen die zo weinig hebben, zich goed kunnen vermaken met 1 springtouw. Sommige kinderen proberen stiekem iets mee te nemen. Ik neem het ze ook niet kwalijk. Wat zou jij doen als je niks had om de rest van de dag mee te spelen?
Van 12:00-18:00 is er een vrijwilliger nodig in de barbershop. De barbershop is vrij nieuw op Kara Tepe. Hier kunnen residents (zo worden de vluchtelingen genoemd) een afspraak maken om hun haar te laten knippen. De barbershop wordt gerund door kappers die in hun land van herkomst ook kapper waren. Het is geweldig om te zien dat ze iedere dag weer mensen staan te knippen, terwijl ze er eigenlijk niets voor terug krijgen. De manager van de barbershop neemt soms ook jongere jongens onder zijn hoede om het vak over te brengen.
Naast de barbershop is er ook nog een beautyshop. Hier wordt hetzelfde gedaan, maar dan voor vrouwen. Naast haren knippen kunnen vrouwen hier ook maskertjes doen, nagels lakken, en epileren door middel van touw. Beide shops werken met afspraken, te laat voor je afspraak? Dan moet je een nieuwe maken. Het biedt duidelijkheid aan de mensen; niet leuk, maar wel noodzakelijk om geen onderscheid te maken.
1 x in de week is er ook vrouwen yoga en de sewing circle. Bij de sewing circle kunnen vrouwen met elkaar in contact komen en elkaar helpen met het maken van kleding. Soms kunnen ze zich ook registreren voor een bol wol.
Op Kara Tepe wordt alleen iets uitgedeeld wanneer ze genoeg hebben voor iedereen.
Op woensdag avond is de vrouwenavond. Dan komen alle vrouwen bij elkaar in de Yurt en kunnen ze dansen op muziek en contact maken met andere vrouwen.
Op vrijdag avond is de kids disco, hier kunnen kinderen lekker dansen en hun energie kwijt, en zo wordt er toch nog een beetje gevierd dat het weekend is.
Twee psychologen
Vaak zie je jonge jongens met een grijze pluk in hun haar, dit is stress die zich lichamelijk uit.
Veel mensen hebben last van stress, angststoornissen, hechtingsstoornissen en trauma.
Op ongeveer 10.000 Residents zijn er maar 2 psychologen beschikbaar.
Psychologen zijn terughoudend in traumaverwerking omdat ze niet weten hoelang een Resident daar zal blijven. Als ze een traject starten zal het ook afgemaakt moeten worden, en dat kan vaak niet.
Moria
Om even wat meer informatie over Moria te geven: Moria is een oude gevangenis, er is ongeveer plaats om 2.000 vluchtelingen op te vangen. Op het moment leven er 6.000 mensen op Moria met 44 verschillende nationaliteiten.
Op Moria is geen barbershop. Eens in de zoveel tijd gaan de barbers van Kara Tepe naar Moria om de mensen daar ook een knipbeurt te kunnen geven. Op een dag kunnen ongeveer 30 mensen geknipt worden. Met 6.000 residents is het begrijpelijk dat hier daarom ook ruzies ontstaan. Het gaat immers om beperkte plekken bij de Barber per keer voor een grote groep mensen. Dat lukt natuurlijk niet en daardoor ontstaat onbegrip, boosheid en in het ergste geval een vechtpartij.
Twee vrijwilligers zijn 1 dag mee geweest naar Moria om haren te knippen. Ze werden sterk verzocht om alle scharen en scheermessen goed op te bergen. Voor veel mensen is de situatie uitzichtloos en de omstandigheden slecht, hierdoor zien we op het kamp Moria dat een fors aantal mensen aan automutilatie doet.
Waarom per boot?
In 2017 zijn er ongeveer 170.249 mensen met de boot gearriveerd en daarvan zijn er 3.116 om het leven gekomen voordat ze aan land kwamen. Het grootste aandeel: 30% komt vanuit Syrië, 23% Afghanistan en 19% uit Irak. 12% van de kinderen is alleen of gescheiden van hun ouders.
Waarom gaan mensen met de boot en niet over het land? Er zijn twee redenen. Vluchtelingen kunnen niet vluchten over het land, de grenzen zijn bewaakt en er staan overal hekken met prikdraad. De afstand van Turkije naar Griekenland is met de boot maar 6 km.
Op dit moment zijn er 68,5 miljoen mensen gedwongen op de vlucht!
Onvergetelijke ervaring
Het was een onvergetelijke ervaring die bij mij nog wel even dwars heeft gezeten. Anderen zullen zich er makkelijker overheen kunnen zetten, maar nadat ik het met mijn eigen ogen gezien heb kan ik nergens anders meer aan denken. Voor mij hebben verhalen een naam en gezicht gekregen, en dat vergeet je niet zomaar.
Ik hoop dat ik een goed beeld heb geschetst van de situatie, en ik zal vast nog wel dingen vergeten zijn.
What’s important to remember is that while barriers have been used to divide us, as humans we are all the same.
Some are more privileged than others, but with that privilege comes a responsibility to do more.
Graag nog donaties
We ontvangen graag nog donaties! (we hebben het streefbedrag helaas niet gehaald!) op rekening: NL83 ABNA 0432126015 t.n.v. M Hermens Nijmegen voor team 173 Lesbos.
Team 173 Lesbos
Because we Carry
Met dank aan Jaimy!
