Susanne van Lent
Uit: Pabode, intern blad van de Pabo-opleiding HAN
Deze week staat in het teken van het nakijkwerk. Ik moet jullie bekennen dat ik daar altijd even van moet zuchten. Niks voor mij; te veel achter de laptop, te weinig in interactie.
Tegelijkertijd verman ik mezelf omdat ik aan de studenten denk die in de week hiervoor hard hebben geploeterd èn omdat ik zelf het werk creëer door van hen te vragen dit te doen.
Maar er is nog iets anders en dat wil ik graag delen. Als ik dan eenmaal wat omtrekkende bewegingen heb gemaakt en met een kop thee achter mijn laptop zit, word ik verrast door het werk dat de deeltijd studenten hebben geleverd.
Ik leer van hun inzichten, ik geniet van hun verdieping en ben er soms stil van.
Het allermooiste komt als toetje. Ik heb hen gevraagd te reflecteren op hun ontwikkeling en krijg kippenvel van de kleine momenten die ze beschrijven. Juist die kleine momenten, waarin ze zich bewust worden van hun gedrag en het effect daarvan op de ander.
Ik maak een diepe buiging voor hun mooi werk!
