Chrisje Ronde
Wijsheidsweb, 7 december 2018
Omdat ik geboren ben in het katholieke Brabant kan ik deze invloeden niet ontkennen.
Ik maak er iets nieuws van en toch blijf ik trouw aan mijn eigen oorspronkelijkheid.
Door het bestuderen van allerlei culturen en door te proberen de mens te doorgronden kom ik tot dit soort beelden.
Volgens onze Brabantse filosoof Cornelis Verhoeven is de verwondering het begin van iedere wijsgerige bezinning.
Niets is vanzelfsprekend. Geen stilstand maar beweging.
Toch voel ik een grondhouding, een religieus basisgevoel als houvast.
Deze vrouw draagt een kap op haar hoofd als een teken van bezinning, bescherming voor het denken. Dit komt in meerdere van mijn schilderijen tot uiting.
Mijn geschilderde vrouwen lijken op Maria’s uit het christendom, maar ze zijn hooghartiger, strenger en kritischer.
De grassprieten in haar hand (die ook een beschermende handschoen draagt) verwijzen naar de wonderen van de natuur. En niet alleen de natuur die we buiten ervaren en waar we naar kijken, langs heen wandelen en die bedreigd wordt.
Vooral de Natuur van de Mens, onze innerlijke rust die van nature in ons zit. Allemaal komen we uit de baarmoeder, onze kloosterruimte. De gemoedsrust waar we naar zoeken door meditaties zit diep in ons verborgen en kunnen we als mens soms ervaren.
In mijn meditatieve wijze van schilderen, door laag over laag te leggen, vormen en kleuren te gebruiken om deze verstilling vast te leggen, probeer ik heel langzaam de verdieping te brengen waar ik zo naar verlang.
Misschien komen we dat baarmoedergevoel weer tegen in de dood.
Dat zou een wonder zijn!
