Marianne H.B. van Halewijn
5 augustus 2020
Seizoenen op de weg van mijn ziel
Dansende
met een blos
van verlangen
neuriet zij liedjes
met wankele knietjes
mijn ziel
Zo zwaar
weegt de geur
van de bloeiende bomen
lokkend
waarheen slechts
een vlinder kan gaan
Zo hoog
stijgt het lied
van de fluitende merel
voorbij
de in schemer
vernevelde maan
Zo bruin
hangt het blad
aan de kalende takken
en straks
verhuivert het
ver met de wind
Zo klein
ligt de schelp
bij het golvende water
waarin
een zoekende
sneeuwvlok verdrinkt
Aarzelend
over het pad
naar nieuw leven
neuriet zij woordjes
met al ijler akkoordjes
mijn ziel
