Marianne H.B. van Halewijn
Late zomeravond
28 juni 2020
Geuren van gemaaide grassen
zweven rond in mijn geheugen
en brengen de beloften van
verleden zomers weer tot leven
de flarden blijdschap van toen
in mijn jeugdige onschuld, erna
de onverhoedse schroefdraad
van vreugde naar lege handen
geen woorden kunnen vinden
voor het onvoltooid verlangen
voorbij mijn menselijk zijn
onzegbaar groot en schrijnend
het diep geworteld heimwee
naar de tuinen van Eden.
