Marianne H.B. van Halewijn
5 Mei 2020
Kroonvirus en zo
Gaap, rek, ik ben wakker
wat is het vandaag ― oh!
vlug, het is zondag, maar
Nee, ik hoef niet te haasten
kijk dus lang naar het musje
dat tussen grind en blaadjes
zijn dagelijks voedsel pikt
Ik kies met zorg mijn kleren
een band in mijn lange haar
ik moet er nog aan wennen
Alweer een lege bus rijdt langs
ik zie een jonge jogger na
dat zou ik ook graag doen
maar nee, niet op zondag
Ik eet een krakerige cracker
want mijn laatste brood is op
morgen brengt mijn buurman
gelukkig weer een verse
Zal ik nu de vaat gaan wassen
nee er is nog niet genoeg en
met water moet ik zuinig zijn
De kamer heb ik al gedaan
mijn bed snel opgemaakt, dus
kijk ik verlangend weer een poos
naar buiten waar kinderen
spelen en fietsen op de stoep
Hé leuk: mijn overbuurvrouw
plukt madeliefjes uit haar gras
Ik ga erheen voor een praatje
op afstand, jawel voor het hek
een meter daar vandaan kunnen
we elkaar nog goed verstaan
geen voertuig stoort ons gesprek
we praten over ‘weet je nog’
zo’n bloemenketting van toen
We gaan aan het werk ieder apart
kinderen komen erbij, willen ook
steeltjes peuteren voor een krans
Het lukt en we zingen samen
‘we maken een kringetje’ al
kan dat nu niet, toch zijn we blij
met de kroontjes en … we zijn vrij!
