Chrisje Ronde
Wijsheidsweb, 6 januari 2019
Op het binnenplein van het Noord Brabants Museum staat sinds 1921 een monument.
Een peinzende vrouw met een boek en een vrouw met attributen die het ambachtelijke verbeelden, zoals een tandwiel en een passer, zover ik het kon bekijken.
Toen ik het zag besefte ik dat het een gegeven voor een schilderij zou worden.
Die twee vrouwen gaven mij het gevoel of ik thuiskwam. Zo vertrouwd, omdat ik meteen herkende wat mij bezig houdt en waar mijn bezieling naar uit gaat.
Lezen, studeren en het ontwikkelen van mijn schildertalent.
Dit schilderij is weer een voorbeeld van het vertalen van een oud gegeven.
Dat bevalt mij altijd heel goed, want dan heb ik een houvast, terwijl ik het toch op een heel eigen en nieuwe manier kan vertellen.
De tekstjes in het boek heb ik gevonden in een citatenboek.
Het Latijn is een hele mooie taal die ik wel vaker zou willen gebruiken, maar ik vrees dat het niet meer wordt verstaan of zal verdwijnen.
Er staat geschreven:
“Agere volentem semper meditari decet” (Wie iets wil doen doet erg goed aan eerst zorgvuldig na te denken)
“Ars celare artem” (Het is de kunst om de kunst te verbergen)
“Hoc fecit Christina” (Gemaakt door Chrisje)
Vrouwfiguren schilderen is vaak een zelfportret.
Ik vind het een voorrecht om zo’n schilderij te kunnen maken en er ook nog een tekst in te kunnen verwerken.
Dit schilderij is dit jaar mijn Nieuwjaarswens voor een hoopvol 2019.
