Marianne H.B. van Halewijn
Schalkhaar, 20-22 augustus 2020 bij een eigen jeugdfoto
Kinderportret
Ben ik dit?
Met een beweging van een vingertop
werd tijd abrupt tot stilstaan gebracht
in zwart en wit voor even vastgelegd en
in smal zilveren lijstje ten toon gezet
maar jaren later niet meer te herkennen
bolronde wangen, licht geplooide lippen
slechts vaag en moeizaam te verstaan
de levens van voorouderlijke lijnen met
vallen en opstaan, vreugde en verdriet
generaties verenigd in dit jonge gezicht
zondagse kleren het is een feestdag
gekrulde haren, huid nog zonder groeven
grote ogen ronduit speurend waarnaar ―
wie vangt de zoekende blikken, geeft
antwoord op de diep verscholen vraag
Wie ziet naar wie
