Veronica Huisin’tVeld
Bron: veronicaglasinlood.nl
De Weg Omhoog in Jachtlaankerk
Glas in lood: Gaby Bovelander en Veronica Huisin’tVeld maken kleurrijke ramen
David Levie, De Stentor, Apeldoorn, 20 maart 2010
De Jachtlaankerk laat dertien glas in lood ramen plaatsen. Het ontwerp is van beeldend kunstenaar Gaby Bovelander, Veronica Huisin’tVeld heeft de ramen gemaakt.
De Apeldoornse kunstenaars Gaby Bovelander en Veronica Huisin’tVeld hebben ramen gemaakt voor de Jachtlaankerk. Een (in)spannende aangelegenheid.
Eind deze maand is er een bescheiden feestje na de zondagsdienst om de plaatsing van de ramen te vieren.
Bij de opdracht hebben kerkrentmeester Henk van Kampen, Gaby Bovelander en Veronica Huisin’tVeld eendrachtig samengewerkt.
De drie kennen elkaar van een opdracht in Hoog Soeren, toen in 2004 de kapel van een nieuw raam werd voorzien.
In een veel verder verleden kreeg de toenmalige en nu gesloten Pniëlkerk in Wenum Wiesel ramen naar een ontwerp van Gaby Bovelander.
Bovelander is in deze contreien vooral bekend als beeldend kunstenaar.
Als glazenierster: “En dat ben ik al sinds ik afstudeerde aan ‘de academie’” kwam ze veel minder aan de bak. “Protestantse kerken geven veel minder opdrachten voor het ontwerpen van glas in lood ramen dan katholieke ”, weet Bovelander. “Bovendien krijgen katholieken dan meestal de opdracht. Dit is al jaren zo”.
Bovelander is van huis uit doopsgezind, Huisin’tVeld katholiek.
“Je mag gerust van oecumene spreken” lacht Henk van Kampen, één van de beheerders van de Jachtlaankerk, die zelf een gereformeerde achtergrond heeft.
De ramen stellen ‘de weg omhoog’ voor. Ze zijn gemaakt van mondgeblazen glas.
“Glas dat leeft”, zegt Veronica Huisin’tVeld die de ramen in haar atelier in Beekbergen maakte.
“Vanwege de structuur is dit glas het mooiste dat er is. Het is niet overal even dik en daardoor zijn er kleurnuances.”
Het project kost de Jachtlaankerk ruim € 10.000, geld dat uit legaten is verkregen.
Henk van Kampen hield voor de kerkgangers een gloedvol betoog om de keuze toe te lichten.
De kerkgemeente die 2200 zielen telt is volgens de beheerder onverdeeld enthousiast.
De ramen zijn straks te zien aan de voorzijde van de kerk, daar waar zich ooit de ingang bevond. In 2000 is de kerk verbouwd. De uitbouw die werd gerealiseerd is nu een stilteplaats. De ramen bevinden zich onder het orgel.
Kunstenaars en kerkrentmeester zijn blij met het resultaat.
“Het was een spannende job”, zegt Veronica Huisin’tVeld. “Het materiaal is heel kwetsbaar en heeft me heel wat zweetdruppeltjes gekost.”
Hemels licht valt via vis-raam in kapel Hoog Soeren
Karel van Delft, De Stentor, 29 augustus 2005, Hoog Soeren
In de kapel van Hoog Soeren is zaterdagmiddag een eigentijds glas-in-loodraam onthuld. Het raam verbeeldt een vis, het symbool van het christendom.
De kapel, die twee jaar geleden is verbouwd, is 101 jaar oud. Bij de renovatie was geen geld om een nieuw venster te voorzien van een mooi raam.
Buurtbelangenvereniging Hoog Soeren en de wijkgemeente West van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) betreurden dat en begonnen een geldactie. Daaraan hebben particulieren, de gemeente en de wijkgemeente West van de PKN bijgedragen.
Het gevolg was dat alsnog een mooi raam van ruim een vierkante meter gerealiseerd kon worden in de kapel, die afwisselend dienst doet als trouwlocatie, godshuis en ontmoetingsplek voor sociaal-culturele activiteiten. Bijvoorbeeld van het Koor Hoog Soeren dat zaterdag de bijeenkomst opluisterde met drie stukken uit een mis van Schubert. Het nieuwe raam is ontworpen door de Hoog Soerense kunstenares Gaby Bovelander en uitgevoerd door de Apeldoornse glazenierster Veronica Huisin’tveld.
Gekozen is voor een uitvoering in antiek mondgeblazen glas die veel licht doorlaat. Een speciale raamcommissie heeft gekozen voor een eigentijds raam, vertelde kerkrentmeester Henk van Kampen aan de krap honderd mensen die de onthulling bijwoonden. Het eigentijdse karakter van het raam komt tot uitdrukking in de frisse kleurstelling en moderne vormgeving.
Tegelijkertijd is ook gekozen voor een motief met een religieuze en historische dimensie. Hoofdmotief is een vis, het symbool van het christendom, dat door de eeuwen heen voor talloze mensen een bemoedigingsteken is geweest.
Het waterdier wijst net als een kerktoren met zijn neus naar de hemel, waar in christelijke overtuiging de schepper zetelt.
Dominee Job de Bruijn van de wijkgemeente West, waar de kapel onder valt, viel de eer te beurt het raam te onthullen. Hij memoreerde dat kerken niet voor niets vol van symbolen en afbeeldingen zijn. Het Woord Gods wordt via preken verkondigd, maar via afbeeldingen kan het ook beleefd worden. Hij constateerde dat glas-in-loodramen een toegevoegde waarde hebben: je kunt er lekker bij wegdromen, speciaal als er mooi licht doorheen valt. En bovendien kun je de tijd doden met de aparte ruitjes tellen, als je het slachtoffer bent van een saaie preek.
Tijdens de bijeenkomst wees wethouder Marja van der Tas (CDA) van de gemeente Apeldoorn de aanwezigen er op dat de kapel nog immer bijdraagt aan een vitaal, sociaal, en cultureel leven in het dorp. Daarbij past een dergelijk inspirerend raam, stelde ze. “U heeft een honderdjarige met een sieraad nieuw licht gegeven.”
‘Iets aparts’ in de Zuiderkerk
David Levie, De Stentor, Apeldoorn, 15 september 2009
Glas in lood van Zuiderkerk
‘Zuiderkerkwonen’ is een heel bijzonder woonproject aan de Arnhemseweg in Apeldoorn-Zuid. Terwijl menige kerk in Apeldoorn werd gesloopt, gaat de Zuiderkerk een nieuw leven tegemoet. Bouwbedrijf Ufkes legt de laatste hand aan het project waar ook nieuwbouw aan is toegevoegd. De belangstelling voor het wonen in en rondom de kerk is groot. Wonen tussen de glas-in-loodramen, de oude ‘spantbenen’ van de kerk en met een eigen klokkentoren.
Ze wilden niet het geijkte rijtjeshuis. “Voor ons komt een droom uit.”
Veronica Huisin‘tVeld legt momenteel de laatste hand aan een aantal glas-in-loodra- men in de Zuiderkerk aan de Arnhemseweg. De Apeldoornse kunstenares heeft een tiental ramen gerestaureerd. Het voormalige godshuis wordt omgebouwd tot een riant appartementencomplex. Al eerder nam Huis in ‘t Veld het glas-in-lood in de pastorie van de kerk onder handen. Een privéwoning in de schaduw van de kerk. Op het moment dat de kerk een andere bestemming kreeg, meldde ze zich bij de aannemer die haar de opdracht gaf de ramen in de kerk te restaureren. Ze was er maanden mee bezig.
Het pronkstuk van de kerk is een kleurrijk raam dat uit 24 panelen bestaat. Het kostte Huisin‘tVeld een maand om het van engelen voorziene kunstwerk in oude luister te herstellen. Een aantal panelen werd ter plekke behandeld, elf verhuisden tijdelijk naar haar atelier in Beekbergen. De overige panelen waren in redelijke conditie.
“Een kwestie van schoonmaken en inkitten”.
Tijdens de bouwwerkzaamheden kwam een tekening tevoorschijn uit 1927 met daarop een afbeelding van een soortgelijk raam. De andere kant van de tekening toont de schets van een kippenhok. Of de ontwerper op de tekening, ene Beekhuis, ook het raam heeft gemaakt is volgens Huisin‘tVeld aannemelijk.
“Hoe dan ook, het gaat hier om een vakman. Om de huidskleur van de engelen te verkrijgen heeft hij twee lagen glas op elkaar geplaatst. Daardoor hebben we het lood moeten aanpassen”, zegt Huisin‘tVeld, die de nieuwe bewoners van het grootste appartement “pure geluksvogels noemt, zij kunnen van de schoonheid van het raam genieten.”
Ook de gang en de ingang van het appartementencomplex in spe zijn van fraai glas-in-lood voorzien. Wat minder kleurrijk weliswaar, maar wel met glazen panelen die met de mond zijn geblazen. Geen enkel paneel met zijn belletjes en vlekken is daardoor gelijk aan de andere. Dit in tegenstelling tot een ander raam waarover Huisin‘tVeld zich heeft gebogen. Om alle ramen van mondgeblazen glas te voorzien zou een te dure aangelegenheid zijn.
“Je gaat dan op zoek naar fabrieksglas waarop het woord antiek van toepassing is. Zo benader je de oorspronkelijke kleur”, aldus de vrouw die eerder naam maakte met haar restauratiewerkzaamheden in het voormalige Welkoopgebouw aan de Stationsstraat. Binnenkort wacht haar een nieuwe grote klus, elders in Apeldoorn. “Waar kan ik niet zeggen. Daarover zijn we nog in onderhandeling.”