Erfan Pourmohammadi

Erfan Pourmohammadi

Ik ben Erfan Pourmohammadi (1969) 😊 en reeds veel jaren werkzaam op Hogeschool Rotterdam als Hogeschooldocent. Eind 1994 ben ik als werktuigbouwkundige engineer uit Iran naar Nederland gekomen. Nadat ik mijn Bachelor Sociaal Pedagogische Hulpverlening (Social Work) en Masteropleiding Sociologie op Erasmus Universiteit Rotterdam had afgerond, ging ik verder met de opleiding Master Begeleidingskunde. Inmiddels ben ik een geregistreerd supervisor en ik mag ook op deze fantastische Masteropleiding lesgeven. Ook ben ik lid van de Expertisegroep Didactiek en Pedagogiek, en Werkplaats Inclusiviteit van Hogeschool Rotterdam. Daarnaast heb ik mijn eigen praktijk voor begeleidingskunde en mag intervisie geven aan meerdere professionele organisaties zoals sociale wijkteams in Rotterdam, jeugdhulpverleners en Gemeente ambtenaren.

Als socioloog ben ik gespecialiseerd in grootstedelijke vraagstukken en Beleid. In mijn werk als docent/socioloog ben ik goed in het vertalen van moeilijke (impliciete) theoretische concepten naar het dagelijkse leven en expliciete werkvormen.

Vorig jaar mocht ik een reeks trainingen ontwikkelen en uitvoeren bij College Van Bestuur  en alle directeuren van de Hogeschool en als een van de vier hoofdtrainers van de Hogeschool Rotterdam ben ik hard bezig om een geschikte training voor alle onderwijsadviseurs en alle managers te ontwikkelen.

De rode draad in mijn leven en werk is inclusie, zingeving en het grotere geheel. Dat neem ik ook mee in de trainingen en coaching praktijken. In mijn overtuiging ligt het volmaakte binnen het onvolmaakte besloten. Ik geloof heilig in de kracht van imperfectie en meen dat alle zielen een aantal barsten en spleten hebben. En daar is precies waar licht naar binnen gaat. Woorden als vrijheid, gelijkwaardigheid, menselijkheid en inclusie gaan mij aan het hart.

Ik ben geboren in een gezin met heel veel dichters, schrijvers en filosofen. Vanaf mijn kindertijd was ik, met ondersteuning van mijn familie, op zoek naar “mijzelf”. Hiervoor heb ik in mijn jong volwassenheid een lange tijd in India gereisd, geleefd en met verschillende ideologieĂ«n en mensenvisies kennisgemaakt.
Een grote inspiratiebron vormt de Perzische dichter en mysticus Jalal ad-Din Rumi. Zijn fabel over de olifant in het donker is als gelijkenis beroemd geworden:

The blind men and the elephant.

Hij maakte ook een onderscheid tussen de olifant en de olifantenrijder. De olifant is de persoon en de olifantenrijder is het bewustzijn (persoonlijkheid). Ook elders schreef hij dat de olifantenrijder de olifant onder controle wil houden en de illusie heeft dat het ook gelukt is. Maar de olifant heeft ook een eigen wil en eigen wens.

In het boeddhisme luidt een spreuk die ongeveer op een hetzelfde neerkomt:

I am not the body I am not the mind.

Mijn grootste prestatie in het leven was ook de langste en moeilijkste reis op aarde, een reis tussen het hoofd en het hart. Een reis waarin ik goed kennismaakte met mijn persoonlijkheid (als een product van de omgeving) en met mijn zuivere ik. Sindsdien probeer ik ook bij anderen een onderscheid te herkennen tussen “de persoon” en “de persoonlijkheid”.

Ik vind het een beperking in het leven wanneer mensen door de geluksmomenten geobsedeerd zijn terwijl het leven in essentie veel meer betekent. Naar mijn mening zorgt geluk najagen vaker voor een ongelukkige leven. In mijn optiek zijn alle vier seizoenen even mooi en alle emoties waardevol en betekenisvol. Het leven is zo grenzeloos waardevol en wonderbaarlijk dat we geen bijzondere doelen achter het leven nodig hebben. Het leven is doel van het leven. Misschien daarom heb ik altijd als levensmotto gehad:

Pijn is onvermijdelijk maar het lijden is een keuze.

Wijsheden van Erfan Pourmohammadi