Marianne H.B. van Halewijn
28 mei 2020
Protestsong van een koolmees
Het geurt weer naar lente:
hoog op wil ik zingen maar, maar
maar ik schrik van kabaal ―
de plek eens van ons, alle vogels
beschut is het niet, niet, niet
Machines van mensen:
geraas door het luchtruim maar, maar
maar wij zijn hier de baas ―
wij willen graag vliegen en zweven
u hoort hier heus niet, niet, niet
Laat ons toch de hemel:
u leeft op de aarde maar, maar
maar wij horen hier thuis ―
uw zorg moet u de aarde geven
toch doet u dat niet, niet, niet
Waarom wilt u steeds meer:
wilt gaan zo als wij maar, maar
maar uw woonplaats is laag ―
ontstelt u haar beven en spugen
van vuur nu echt niet, niet, niet
Zie om naar uw aarde:
wees niet zo hardleers maar, maar
maar stop toch uw hoogmoed ―
u vervuilt onze lucht en
straks leven wij niet, Niet, NIET.
